web analytics

OfiarowaniePanskie.jpgUroczystość Objawienia Pańskiego,
IV Niedziela zwykła, Rok A
Dzisiejsze czytania: Ml 3, 1-4; Ps 24 (23), 7-8. 9-10 (R.: por. 10b); Hbr 2, 14-18; Łk 2, 32; Łk 2, 22-40 (Łk 2, 22-32);

„Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą” (Łk 16, 31)

Pan ukazuje się nam zwyczajnie i nadzwyczajnie. Korzysta z istniejących struktur, ale również łamie utarte schematy. Ważne jest w jaki sposób się ukazuje, ale niemniej ważny jest sposób w jaki przygotowujemy się a odpowiedź.

W zgodzie ze zwyczajową praktyką judaizmu Jezus zostaje ofiarowany w światyni. Jak jest to w zwyczaju przychodzi z rodzicami. Rodzina po prostu przestrzega zwyczajów zapisanych w prawie mojżeszowym. Ale nie trzeba zbyt wiele, aby przyszedł czas na pojawienie się niezwyczajnego.

Nadzwyczajne przygotowanie i uwaga ze strony Symeona i prorokini Anny. z pewnością musieli zacząć na ścieżce sprawiedliwości i pobożności wypełniając zwykłe praktyki religii żydowskiej. Ich odpowiedzi są tak niezwykłe, że Maryja i Józef są zdziwieni tym co mówią o Jezusie, również wzmianką o mieczu. Możliwe, że to wszystko ma sprawić, aby zrozumieli, że spokojne i proste życie w Nazarecie jakie sobie wyobrażali w dniu zaręczyn nie spełni się.
Ci, którzy z łaski Boga, są wierni w małych i zwykłych sprawach przygotowują się do spraw niezwykłych. Zaiste, tak było w życiu św. Wincentego a Paulo. Jego najbardziej niesamowite osiągnięcia miały swoje początki w skromnych i prostych odpowiedziach na potrzeby chwili, które Opatrzność mu ukazała w trakcie zwykłego życia (Jacgues Delarue). Nic dziwnego, że również Malachiasz obiecuje ludziom, że jeżeli będą przestrzegać znanych i zwyczajnych przykazań, później będą mogli podziwiać wejście Pana do świątyni, mieć pewność, że będą uzdrowieni, bez obaw, że nie będą w stanie znieść jego przybycia lub znieść jego wyglądu.
Ci, napełnieni nadzieją i tęsknotą będą zastanawiać się nad spostrzeżeniem, że kruche niemowlę, które z pomocą rodziców ofiaruje się w świątyni jest chwałą Izraela i światłem narodów. Przedstawia się nam taki jak my we wszystkim oprócz grzechu, aby obalić mit, popularny zarówno dziś jak i w czasach Malachiasza, grzesznicy mają się dobrze podczas, gdy sprawiedliwi cierpią, jak również uwolnić nas od zniewalającego strachu przed śmiercią i naszą stworzonością.
Jak zapewnia Malachiasz: „wtedy ofiary Judy i Jerozolimy ucieszą Pana”. Niech ucieszą Boga również nasze dary ze zwykłego chleba i wina niech je uświęci mocą Ducha, tak, aby mogły stać się, ku naszemu zdumieniu, ciałem i krwią Chrystusa. Niech nasze sprawowanie Wieczerzy Pańskiej nie stanie się obrzydliwością z powodu naszej obojętności wobec ubogich.



Tags: , , , , ,