Niedziela, 17 października, trzeci dzień Laboratorium Wincentyńskiego. I co pewnie przyznałby każdy jego uczestnik – jaka szkoda, że ostatni. Po historycznym spojrzeniu na rozwój charyzmatu Wincentyńskiego wczoraj i dyskusji o nowych projektach jego rozwijania, dzisiaj zaplanowano spojrzenie na aktualność ducha św. Wincentego w życiu Kościoła i społeczeństwa polskiego dzisiaj w czym pomogły wystąpienia abp Tadeusza Gocłowskiego CM i późniejsze podsumowanie wczorajszej dyskusji.

Tak jak w sobotę, dzień rozpoczęły modlitwy poranne z rozmyślaniem, a następnie koncelebrowana Msza św. połączona z Jutrznią. Eucharystii przewodniczył i wygłosił homilie ks. Abp Tadeusz Gocłowski CM, arcybiskup – senior archidiecezji gdańskiej. Wspólnie z nim Mszę św. odprawiali ks. Dyrektor Kazimierz Małżeński CM, ks. Luigi Mezzadri CM, ks. Eugeniusz Dobkowski CM z parafii św. Krzyża w Warszawie, ks. Stanisław Wypych CM, wykładowca w ITKM, ks. Stanisław Deszcz CM, Dyrektor Sekretariatu Misyjnego Prowincji Polski oraz ks. Zygmunt Berdychowski CM, Dyrektor Seminarium Wyższego na Stradomiu.

POSŁUCHAJ HOMILII KSIĘDZA ARCYBISKUPA

Po Mszy św. i śniadaniu, o godz. 9:00, wszyscy po raz kolejny zgromadzili się w Izbie Zgromadzenia by wysłuchać wykładu ks. Abp Tadeusza Goclowskiego CM na temat „Aktualność charyzmatu wincentyńskiego w posłudze Kościoła w Polsce”. W swoim wystąpieniu Arcybiskup podkreślił, że charyzmat ożywia wiara, wierność i głęboki wincentyński humanizm, ale zawsze zakorzeniony w Bogu.

Krótka przerwa… i ok. godz. 10:00 przystąpiono do dyskusji panelowej w ramach której przedstawiciele poszczególnych grup zdali relacje z pracy, która odbyła się w dniu poprzednim, tzn. na temat prezentowanych projektów dzieł oraz póżniejszej dyskusji w grupach. A po nich nadszedł czas pożegnania. Z jednej strony to smutny moment,bo to zakończenie wspaniałego spotkania, a z drugiej moment radosny, bo to okazja to okazania wdzięczności i radości z tych trzech dni spędzonych w otoczeniu dziedzictwa naszych Założycieli.

Wszyscy uczestnicy poczuli się jeszcze bardziej jak jedna wielka rodzina, wzajemnie życzliwa i szczęśliwa. Słowa podziękowań i wdzięczności każdy składał każdemu. Ale i tak najwięcej podziękowań odebrał gość honorowy – ks. Luigi Mezzadri, który uczestniczył niemal we wszystkich wydarzeniach laboratorium, także jako słuchacz i widz. W tej części także skorzystał z okazji to zabrania głosu. Czicigodnemu gościowi specjalne podziękowanie, w imieniu wszystkich Sióstr i uczestników złożyła Siostra Wizytatorka, wręczając pamiątkowy obraz. Zaś najmłodsi uczestnicy dziękowali ks. Profesorowi z Włoch. W poczuciu odpowiedzialności za misję niesienia charyzmatu wincentyńskiego w przyszłość, wyrazili pragnienie twórczego naśladowania prostoty, realizmu i miłosierdzia Założyciela w posłudze współczesnym Ubogim.

Po jego wystąpieniu grupa młodzieży z pewnym zaskoczeniem wyszła na scenę i “uwolniła” trzy wiszące nad nią w Izbie Zgromadzenia białe gołębie w locie. Ten gest miał zilustrować słowa wypowiedziane wcześniej przez ks. Mezzadriego, że to młodzi ludzie w Rodzinie Wincentyńskiej są jak te gołąbki frunące ku przyszłości.

Na zakończenie S. Stanisława Kokosza SM, Wizytatorka Prowincji Warszawskiej i Ks. Kazimierz Małżeński CM, Dyrektor Prowincji, którzy animowali dni Laboratorium i byli obecni na wszystkich spotkaniach, serdecznie podziękowali gościom za wspólne tworzenie czasu Laboratorium, za atmosferę i zaangażowanie.

Siostra Wizytatorka w swoim słowie kończącym II Laboratorium Wincentyńskie podziękowała w szczególny sposób prelegentom i zaprosiła wszystkich na III Laboratorium Wincentyńskie, które zaplanowano na rok 2011.