W 1813 r., 23 kwietnia  w Mediolanie przyszedł na świat Fryderyk Ozanam jako piąte z czternaściorga dzieci (jedno z trojga, które dożyło pełnoletności) Marii Nantes i lekarza, Jana Antoniego Ozanama. Ojciec chciał, żeby zrobił karierę prawniczą. On sam wybrał literaturę. Poświęcił się pracy naukowej, akademickiej i ubogim. Zamiast dyskutować o tym jak pomóc potrzebującym lub pomagać rękami innych powiedział: “Chodźmy do ubogich!” – i poszedł do ubogich tam gdzie biedni byli, na ulice, place i do slamsów Paryża. A za nim poszli koledzy, przyjaciele, studenci. Dzięki swojej i przyjaciół inicjatywie zapoczątkował działalność największej w Kościele organizacji charytatywnej skupiającej osoby świeckie.   

W 1833, Fryderyk Ozanam poznaje bł. S. Rozalię Rendu SM, pracującą wśród ubogich w dzielnicy Mouffetard w Paryżu. Dzięki Emmanuelowi Bailly Fryderyk Ozanam i pięciu innych studentów postanawia rozpocząć aktywną pracę wśród ubogich i potrzebujących. Wspomagani duchowo przez S. Rozalię studenci postanwaiają założyć Konferencję Miłosierdzia, z czasem przkstształconą w Stowarzyszenie Świętego Wincentego a Paulo. 23 kwietnia przyjmuje się za początek dzialalności tego wspaniałęgo Stowarzyszenia.

Kolejnym ważnym wydarzeniem tego dnia jest śmierć św. S. Joanny Anthidy Thouret w Neapolu. Urodzona 27 listopada 1765 w Sancey-Le-Long w departamencie Doubs we Francji. W 1777 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, które zmuszona została opuścić w 1793, kiedy w trakcie Rewolucji Francuskiej rozwiązane zostały wszystkie zgromadzenia zakonne. W 1799 w Besancon założyła własne zgromadzenie znane obecnie jak Siostry Miłosierdzia Sw. Joanny Antidy Thouret. Kanonizowana została w 1934 przez Piusa XI.