Przedstawiamy grudniowy numer (12/2008) NUNTIA –  biuletynu informacyjnego Kurii Generalnej Zgromadzenia Misji. Z jego treścią możecie się zaznajomić poniżej, lub pobrać go w wersji PDF:

Nuntia nr 12/2008 edycja polska (PDF)

W obecnym numerze biuletynu przeczytamy:  * święta w Kurii Generalnej: wizyta studentów Leonianum, urodziny konfratrów,  nagroda dla ks. Opeki i koncert w Watykanie, wigilia w Casa Maria Immacolata; * podróże i zajęcia Przełożonego Generalnego; * komunikat Asystenta ds. Misji;  * sprawozdanie z wizytacji kanonicznej Prowincji Etiopii;  * relacja O. Generała z podróży do Kostaryki i Panamy;  * “Dzień Marzeń” — spotkanie Rodziny Wincentyńskiej w Austrii;  * spotkanie przygotowujące do konwentów prowincjalnych we Włoszech.

Możecie też zapoznać się z innymi wersjami  językowymi NUNTIA nr 12/2008:  angielską, francuską i hiszpańską.

Kuria Generalna: Święta: W grudniu, mieszkańcy Kurii w swoje zajęcia mogli wpleść, za co zawsze są wdzięczni, różne okazje do świętowania.

7 grudnia, w II Niedzielę Adwentu, studenci Misjonarze ze Zgromadzenia Misji, mieszkający w Leonianum, tradycyjnie spotkali się w Kurii.  Był to gest profetyczny, wcześniejsze Boże Narodzenie z nadzieją na lepszą przyszłość dzięki młodym przygotowującym się do zadań apostolskich Zgromadzenia Misji. Ks. Józef Guerra CM, Postulator Generalny, przedstawił przyjemną i lekką prezentację na temat swojego udziału w pracach związanych z procesami kanonizacyjnymi w Zgromadzeniu. Następnie był czas na udział w Eucharystii, posiłek i przyjacielskie rozmowy w duchu wzajemnej miłości.

9 i 13 grudnia, odpowiednio, prosto lecz serdecznie i ciepło, świętowaliśmy urodziny naszego Superiora – ks. Mario Grossiego  oraz ks. Józefa Guerry.

10 grudnia, cała wspólnota udała się do Audytorium Pawła VI na Watykanie, by uczestniczyć wręczenia ks. Piotrowi Opece CM nagrody Solidarności i Rozwoju im. kardynała Van Thuâna za 2008 rok oraz by wysłuchać w obecności Ojca św. uroczystego koncertu dla uczczenia 60 rocznicy uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Dwa dni później dostąpiliśmy możliwości goszczenia ks. Opeki i jego dwóch sióstr, które przybyły na uroczystość z Argentyny. Ich podróż została sfinansowana przez rząd argentyński.

23 grudnia, nasza wspólnota udała się do Casa Maria Immacolata, by wspólnie z Siostrami Miłosierdzia tworzącymi jakby Quasi-Prowincję Domu Macierzystego, świętować przygotowania do Bożego Narodzenia, śpiewając Nowennę, uczestnicząc we wspólnej wieczerzy, śpiewając kolędy w oczekiwaniu na Świętą Noc.

Zajęcia Przełożonego Generalnego: Po złożeniu krótkiej wizyty uczestnikom CIF oraz Siostrom Miłosierdzia w Paryżu, 5 i 6 grudnia Przełożony Generalny uczestniczył w posiedzeniu Rady Generalnej a następnie w dniach 8 – 13 grudnia w sesji Tempo Forte Rady Generalnej. 16 grudnia udał się z wizytą do Ameryki Środkowej i Panamy, z której osobistą relację można przeczytać poniżej. Do Rzymu powrócił 23 grudnia by 25-go udać się na prywatne rekolekcje w Sienie (26 – 30 grudnia).

Asystent ds. Misji, ks. Józef Antoni Ubillús CM informuje: “Czwarty rok z rzędu Międzynarodowe Centrum Animacji Misyjnej (CIAM) instytucja podległa Kongregacji Ewangelizacji Narodów przy Stolicy Apostolskiej, za pośrednictwem Asystenta ds. Misji, przyznało stypendium pokrywające koszty zakwaterowania, wyżywienia i uczestnictwa w sesji formacyjnej w dniach 20-27 listopada, w tym roku na temat „kierownictwa duchowego”, organizowanej dla kapłanów angielskojęzycznych krajów misyjnych. Beneficjentem został ks. Joel Recober León CM, z Prowincji Filipin.

Prowincje: Etiopia: ks. Józef Kapuściak CM sam opisuje wizytację kanoniczną Prowincji Etiopii, którą odbył w dniach 2 – 28 listopada:

Etiopia to duży kraj o powierzchni 1,333,380 km kw. Z blisko 80 milionami ludności, zorganizowanymi w ośmiu podstawowych plemionach, które każde mówi swoim własnym językiem.

Według ostatniego spisu ludności z 1994 r., wyznania religijne ludności podzielonę są na: Kościół wschodni – 50.6%, protestanci – 10.1%, katolicy (obrządku etiopskiego i łacińskiego) – 0.9%, muzułmanie – 32.8%, religie tradycyjne – 5.6%.

Kościół katolicki dzieli się na 10 jednostek administracyjnych: jedną archidiecezję, dwie eparchie (rytu etiopskiego), pięć wikariatów apostolskich i dwie prefektury.

Obceność Misjonarzy w Etiopii sięga czasów św. Justyna de Jacobis, który jako wikariusz apostolski Abisynii w 1838 r. zapoczątkował pracę apostolską wspólnie z włoskimi braćmi na północy kraju (Erytrea i Tigray).

Dzisiejszą Prowincja Etiopii zapoczątkował przyjazd konfratrów holenderskich w 1968 zaproszonych przez bp. Urbain Persona OFM Cap, do pracy na południu kraju. Na terytorium przypisanym konfratrom Stolica Apostolska najpierw utworzyła wikariat apostolski Nekemte, a następnie prefekturę apostolską Jimma Bonga.

W 1968 r. utworzono wice-prowincję Etiopii w 1993 r. przekształconą w Prowincję.

Współczesna prowincja składa się z czterech domów kanonicznych, ale konfratrzy pracują w 13 różnych miejscach. Wśród 46 inkorporowanych konfratrów (6 Holendrów i 40 Etiopczyków) 40 to księża, jeden biskup i jeden alumn. Ponadto do kapłaństwa przygotowuje się ośmiu konfratrów admissi.

Konfratrzy pracują na czterech polach: 1) formacji duchowieństwa diecezjalnego (stanowią kadrę dwóch niższych seminariów duchownych, jednego wyższego oraz we współpracy z Prowincją św. Justyna de Jacobis, Kolegium Etiopskie w Watykanie); 2) formacji własnych kandydatów do kapłaństwa (niższe seminarium, seminarium internum i seminarium wyższe); 3) misje parafialne (głównie w trudno dostępnych rejonach wiejskich); 4) edukacji (stanowiąc kadrę trzech szkół) i duszpasterstwa uniwersyteckiego. Ponadto Misjonarze pracują w dwóch instytucjach kościelnych (2 konfratrów) w duszpasterstwie emigrantów (jedna osoba), przy misjach ad gentes (jedna osoba), opiece nad fizycznie upośledzonymi dziećmi (jeden konfrater) i w administracji prowincji (dwóch konfratrów).

W trakcie mojego pobytu w Etiopii odwiedziłem wszystkie domy i niemal wszystkie miejsca, w których mieszkają i pracują konfratrzy. Rozmawiałem z każdym członkiem Prowincji (za wyjątkiem tych, którzy przebywają poza Prowincją: 5 w USA, 1 w Irlandii, 1 w Anglii i 1 w Mozambiku). W każdym z domów i wspólnot odbyło się spotkanie wspólnotowe w których wyjaśniłem celem mojej wizyty i udzieliłem informacji na temat Zgromadzenia Misji w świecie.

Spotkałem się także z Wizytatorką Sióstr Miłosierdzia i odwiedziłem siedem wspólnot naszych Sióstr.

Odwiedziłem również dwa miejsca – Alitena i Adigrat – gdzie mieszkają i prowadzą duszpasterstwo konfratrzy z Prowincji św. Justyna de Jacobis.

Wizytując wspólnoty i rozmawiając z konfratrami, zauważyłem, że Prowincja Etiopii posiada dobrą strukturę materialną (przeciętną wieku jest około 42 lat). Większość konfratrów pracuje z wielkim poświęceniem i entuzjazmem.

Podstawowe problem jakim Prowincja stawia czoła są związane z rozproszeniem braci z konsekwencjami w zubożeniu życia wspólnotowego, ekonomiczne uzależnienie i spadek liczby powołań.

Wizyta w Kostaryce i Panamie. Superior Generalny przedstawia sam swoją podróż: W dniach 14 – 21 grudnia odwiedziłem Kostarykę i Panamę. Kostaryka to wice-prowincja Zgromadzenia Misji oraz część Prowincji Ameryki Środkowej Sióstr Miłosierdzia. Moim przywilejem w podróży było towarzystwo jednej z moich siostrzenic, która planuje pewien rodzaj pracy w Ameryce Łacińskiej w ciągu 2009 r.

Zatrzymaliśmy się w Colegio Seminario, który jest Domem Prowincjalnym i jednocześnie siedzibą prowadzonej przez wice-prowincję szkoły średniej. Pierwszego dnia ks. Oskar Mata CM zabrał nas w odwiedziny do domu Sióstr Miłosierdzia.

W misjonarskim Seminario de San Vicente de Paúl odwiedziliśmy naszych kleryków z wice-prowincji oraz jednego przedstawiciela Prowincji Kuby.

Odbyliśmy też długą podróż na tereny misyjne w Limόn w prowincji Talamanca. Pierwszym przystankiem było Amubri, ostatnio bardzo dotknięte powodziami, o których informował Famvin.org. Zobaczyliśmy spowodowane nimi zniszczenia. W misji pracuje dwóch konfratrów – ks. Bernard, niemiecki misjonarz przebywający w misji od ponad 50 lat i ks. Wilhelm, proboszcz i superior wspólnoty. Pokazał nam niektóre dzieła apostolskie podobnie jak spółdzielnię utworzoną dzięki pomocy Biura Solidarności Wincentyńskiej (VSO) i z innych źródeł.

Stamtąd udaliśmy się do Sióstr Miłosierdzia w Bambύ, domu opieki dla 28 starszych osób z różnych stron Ameryki Środkowej, ludzi, którzy dosłownie zostali opuszczeni przez swoje rodziny.

Dotarliśmy do parafii Bribri, gdzie mieszka i pracuje trzech konfratrów, dwóch księży i brat. Obecnie są oni także bardzo zaangażowani w pomoc ofiarom powodzi. Odprawiliśmy Msze św. W obu miejscach – Amubri i Bribri szczególnie modląc się o solidarność z ostatnio dotkniętymi przez kataklizmy.

Następnego dnia byliśmy w Valle de la Estrella, wspólnocie Sióstr Miłosierdzia. Aktualnie cztery Siostry

Prowadzą tam rożne dzieła. Tutaj spotkaliśmy się z członkami Stowarzyszenia Miłosierdzia (AIC) oraz WIncentynskiej Młodzieży Maryjnej (JMV).

Głównym powodem wizyty w Panamie było 50-te zakończenie roku szkolnego 50-lecia Escuela Media de San Vicente de Paúl, szkoły średniej, dzieła Prowincji Ameryki Środkowej Zgromadzenia Misji. Miałem okazję spotkać się konfratrami z prowincji Ameryki Środkowej i prowincji Filadelfii (wschodnia USA).

Pojechaliśmy do Santiago de Veraguas, gdzie znajduje się liceum św. Wincentego a Paulo. Jako że zakończenie roku miało miejsce w przededniu rocznicy inwazji Stanów Zjednoczonych na Panamę, w swoim wystąpieniu modliłem się aby młodzi ludzie dzisiaj, szczególnie absolwenci każdej szkoły Wincentyńskiej, mogli nauczyć się szukać pokojowych sposobów rozwiązywania konfliktów.

Po wydarzeniach związanych z promocją, udaliśmy się do seminarium w stolicy kraju, Panama City, prowadzonego przez prowincję wschodnią USA (Filadelfia). Dzień zakończył się Eucharystią wspólnie z Siostrami Miłosierdzia w ich domu dziecka w Malambo razem z Siostrami reprezentującymi wszystkie pozostałe domy Sióstr Miłosierdzia w Panamie oraz Wincentyńską Młodzież Maryjną (JMV).

Austria. Pierwsze spotkanie Rodziny Wincentyńskiej. W październiku 2008 r. Rodzina Wincentyńska w Austrii miała po raz pierwszy jednodniowe spotkanie nazwane „Dzień Marzeń”. 80 osób, Siostry Wincentki, Siostry Miłosierdzia, Misjonarze i członkowie Stowarzyszenia Św. Wincentego a Paulo spotkali się w otwartym dialogu, w którym mogli przedstawić i dyskutować o swoich marzeniach o pomocy ubogim w Austrii. Pierwszorzędnym celem było wspólne wyrażenie marzeń dla ubogich, którzy żyją pośród nas oraz znalezienie konkretnych sposobów realizacji niektórych z tych marzeń.

Turyn. Spotkanie przed Konwentami. 9 I 10 grudnia miała miejsce Pallanza spotkanie na temat ustalenia terminów konwentów prowincjalnych, które mają odbyć się w ciągu 2009 r. w celu przygotowania do Konwentu Generalnego w 2010. Uczestniczyło w nim 19 Misjonarzy. Kolejne podobne spotkanie odbędzie się 8 i 9 stycznia w Cagliari.

Komisja Przygotowawcza poprosiła o takie spotkania, aby członkowie prowincji mogli być bliżej prac konwentów domowych a nie tylko biurokratycznych zapisów..