Oddajemy do lektury kolejny, październikowy, numer NUNTIA – biuletynu informacyjnego Kurii Generalnej Zgromadzenia Misji.
Egzemplarze aktualnego wydania biuletynu można pobrać w formacie PDF ze stron portalu cmglobal.org w językach:
angielskim: NUNTIA – X -English
hiszpańskim: NUNTIA – X – Espanol
francuskim: NUNTIA – X – Français
W numerze czytamy: * Synod Słowa. *Kuria Generalna: Pożegnanie Brata Lubo; Tempo Forte; Przełożony Generalny; ks. Waldemariam Zerajohannes CM; nominacje i decyzje; *SIEV. *CLAPVI: XIII Konwent Generalny. *Prowincje: Holandia; Kostaryka; Włochy – Turyn: tragiczna śmierć ks. Jana Concasa CM; Wschodnia USA: Paryż – St. John’s – Rzym:
Synod Słowa. Cały miesiąc, a nawet dłużej, tutaj w Rzymie został zdominowany przez wielkie wydarzenie kościelne jakim był Synod Słowa. Cieszyliśmy się obecnością wśród nas naszych konfratrów: biskupa Farafangany, bp Beniamina Ramarosona CM, przed rozpoczęciem obrad Synodu Biskupów oraz Arcybiskupa Addis Abeby, abp. Berhaneyesusa Demerew Souraphiela CM, który odwiedził na 30 września. Ich wystąpienia w trakcie obrad Synodu można przeczytać w materiałach prasowych Watykanu. Abp Souraphiel udzielił nam wywiadu, który jest dostępny w cmglobal.org
Wizerunek św. Wincentego, który będzie widoczny w NUNTIA przez kilka miesięcy, pomoże nam przypomnieć sobie, że ciężar odpowiedzialności za uczynienie Słowa centrum życia Kościoła i misji oraz urzeczywistnienie go w świecie ubogich, stanie się lżejszy mocą Ducha Pańskiego w nas.
Kuria Generalna. Pożegnanie brata Lubo. Zdjęcie niemal wszystkich członków Kurii jest zasłużoną nagrodą dla brata Lubomira Žemli (w domu zwanego Lubo) za pięć długich lat fachowej, punktualnej i oddanej posługi oddanej przez niego Kurii Generalnej.
Harmonogramy poszczególnych członków Kurii spowodowały, że pożegnanie zostało podzielone na etapy. 14 października, przed wyjazdem Przełożonego Generalnego do Konga, obchodziliśmy pierwsze pożegnanie, w trakcie którego w emocjonalnym przemówieniu br. Lubo wezwał nas do życia w braterskiej miłości i polecił się naszym modlitwom o zachowanie wiary w nowej misji jaką Pan mu powierzył. Przełożony Generalny odpowiedział, dziękując mu za posługę i przykład oddanego życia. Następnie, 22 października, Wizytator Prowincji Słowacji, ks. Józef Noga CM, w towarzystwie Ekonoma Prowincji, przybyli zabrać Lubo do macierzystej prowincji a stamtąd wysłać go w misję na Ukrainie.
I pozostałą nam tylko pamięć, przywoływana w tak wielu miejscach, tak często jak często wspominamy jego imię: Lubo!
Tempo Forte. 1 i 2 października Rada Generalna pod przewodnictwem Przełożonego Generalnego zebrała się w celu rewizji swojego planu. Następnie, od 6 do 10 października, razem z dodatkowymi spotkaniami, odbyło się październikowe “Tempo Forte”. Szczegółowe sprawozdanie z niego zostało ujęte w okólniku do Wizytatorów oraz umieszczone w cmglobal.org (oraz famvin.org/pl w języku polskim).
Przełożony Generalny. po spotkaniach sprawozdawczych i “tempo forte”, 12 października Przełożony Generalny wziął udział prezentacji projektu Uniwersytetu św. Jana (St. John’s University, Jamaica, Nowy Jork) w Rzymie. 15 października wyjechał w odwiedziny do konfratrów i sióstr pracujących w Kongo. Powrót jest oczekiwany na 29 października. Sprawozdanie z podróży z pewnością znajdzie się w cmglobal.org. Na chwilę obecną, jak donosi ks. Dominik Iyolo CM, Wizytator Kongo, wizyta przebiega bardzo dobrze z ogromnym pożytkiem dla całej Rodziny Wincentyńskiej.
Abba Weldemariam Zerajohannes CM, z prowincji św. Justyna de Jacobis (Erytrea) odwiedził Kurię Generalną aby zrelacjonować swoją podróż do Kościoła w Trypolisie, w Libii. O szczegółach można przeczytać m.in w cmglobal.org i famvin.org/es. Abba Weldemariam został zaproszony przez biskupa Trypolisu, który poszukuje pomocy przy opiece na niektórymi grupami religijnymi współpracującymi z katolickimi organizacjami dobroczynnymi.
W całkowicie muzułmańskim kraju, duch wincentyński płonie czterech Siostrach Miłosierdzia, dwóch z Filipin i dwóch z Hiszpanii (prowincja Pampeluny), które są żywym odzwierciedleniem miłosierdzia Chrystusa skierowanego na ubogich. “One uczą nas służyć ubogim”, powiedział biskup.
Wrażenia i reakcje ks. Weldemariama zawierają się w pytaniu: Jak moglibyśmy, Misjonarze św. Wincentego, współpracować z Kościołem Trypolisu, który znajduje się na przedpolu nowej ewangelizacji? Na początek, odpowiedź wydaje się sugerować okresową obecność. W ten sposób łatwiejsze jest wejście.
Nominacje i decyzje. Ks. Gregory Gay CM, Przełożony Generalny wraz z Radą mianowali ks. Marcelego Manimtima CM, z prowincji Filipin, dyrektorem Międzynarodowego Centrum Formacyjnego (CIF) w Paryżu. Ks. Marceli rozpocznie swoją pięcioletnią kadencję (z możliwością przedłużenia na kolejne trzy lata) we wrześniu 2009.
Przełożony Generalny ogłosił również nominację ks. Henryka Rivasa na stanowisko Sub-Dyrektora Międzynarodowego Stowarzyszenia Cudownego Medalika. Ks. Henryk przejął obowiązki po tym jak ks. Beniamin Romo złożył rezygnację z powodu konfliktu pomiędzy obecnymi zajęciami apostolskimi a funkcją kierowniczą w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Cudownego Medalika.
W liście adresowanym do całej Rodziny Wincetyńskiej, Przełożony Generalny skonkretyzował cel obchodów 350 rocznicy śmierci św. Wincentego a Paulo i św. Ludwiki de Marillac: “Nasze obchody, skupią się przede wszystkim na uhonorowaniu św. Wincentego a Paulo i św. Ludwiki de Marillac jako świadków i przykładów miłości i służby ubogim. W szczególności, w tym czasie łaski starać się pogłębić nasz Wincentyński charyzmat i duchowość podobnie jak nasz stosunek do ubogich i między nami oraz celebrować dziedzictwo świętych poprzez, między innymi, promocję posługi ubogim poprzez konkretne projekty partnerstwa z organizacjami w Kościele i społeczeństwie, w szczególności projekty zorientowane na systemową zmianę w życiu ubogich.”
Dalej czytamy: “Mając to wszystko na względzie, utworzyliśmy szereg komitetów celem koordynowania na poziomie międzynarodowym działań zmierzających do osiągnięcia założonych celów. Dlatego, Komitet ds. Dziedzictwa będzie koordynował zebrania i programy odnoszące się do refleksji nad pogłębieniem naszej duchowości Wincentyńskiej. Komitet ds. Obchodów będzie odpowiedzialny za ważniejsze obchody liturgiczne w trakcie tych wydarzeń. Komitet ds. Projektów będzie koordynował poszczególne plany projektu. Te komitety, łącznie z dwoma pomocniczymi – Finansów oraz Sekretariatem będą wspomagały Międzynarodowych Koordynatorów Wykonawczych pod kierownictwem ks. Józefa Kapuściaka CM, we współpracy z S. Palmaritą Guida SM i ks. Manuelem Ginete CM.” będzie odpowiedzialny za ważniejsze obchody liturgiczne w trakcie tych wydarzeń. A
SIEV. (International Secretariat for Vincentian Studies – Międzynarodowy Sekretariat Studiów Wincentyńskich) odbył swoje coroczne spotkanie w Barcelonie w dniach od 1 do 3 września 2008. Dziękujemy wspólnocie Domu Prowincjalnego za braterskie powitanie i opiekę.
CLAPVI: XIII Konwent Generalny. W dniach 16 – 22 października 2008, odbył się Konwent Generalny CLAPVI (Conferencia Latinoamericana de provincias Vicentinas – Konferencja Prowincji Ameryki Łacińskiej Zgromadzenia Misji), który zbiera się co trzy lata. Obrady przeprowadzono w obecności Asystenta Generalnego, ks. José Antonio Ubillúsa CM. Tylko dwóch przedstawicieli było nieobecnych. Dyskutowano zgodnie z wcześniejszą agendą: prezentacja doświadczeń prowincji, sprawozdanie sekretarza na temat prac podjętych przez ostatnie trzy lata, konferencja na temat V Konferencji Episkopatów Ameryki Łacińskiej i Karaibów w Aperecida oraz jej dokumentów, ocena dokumentów Konwentu Generalnego Zgromadzenia z roku 2004, perspektywy i współpraca przy Konwencie w 2010, odpowiedzi na problemy sugerowane przez Przełożonego Generalnego oraz inne sprawy, a także podjęcie decyzji o utworzeniu wspólnego Seminarium Internum w jedynej strefie, która go nie ma.
Zmieniono skład Rady. Na następne trzylecie wybrano: Przewodniczący: ks. Daniel Vásquez, Wizytator Kolumbii, Wice-Przewodniczący: ks. José Francisco Ramos, Wizytator Ameryki Środkowej, członkowie: ks. Agnaldo De Paula, Wizytator Rio de Janeiro (Brazylia), ks. Silviano Calderón, Wizytator Meksyku, sekretarz: ks. José Jair Vélez z Kolumbii.
W trakcie Konwentu delegaci chcieli towarzyszyć konfratrom i siostrom z prowincji argentyńskich otwarciu roku jubileuszowego upamiętniającego przybycie pierwszych księży i sióstr do Rio de la Plata.
Prowincje. Holandia. W okresie od 10 września do 5 października, Asystent Generalny, ks. Gerard Du, przeprowadził wizytację kanoniczną Prowincji Holandii.
“Prowincja Holandii odznaczyła się chwalebną historią w ubiegłym stuleciu. Pierwsi Holendrzy wstąpili do Zgromadzenia w 1829. Następnie, w kolejnych latach przybywało ich naśladowców.
Od samego początku prowincja zorientowana była na misje ad Gentes. Wszyscy konfratrzy, księża i klerycy inspirowani byli prostym pragnieniem: aby zostać wysłanymi na misje zagraniczne. Pod koniec XIX wieku Misjonarze holenderscy mieli swoje własne terytorium misyjne w Wikariacie Apostolskim północnego Chi-li , na wschód od Pekinu oraz biskupa nowego wikariatu Yongpigfu (Yongping).
W latach 1970 do 1976 ilość holenderskich konfratrów wzrosła do 252. From 1970 to 1976, the number of Dutch confreres rose to 252. Byli obecni w 26 krajach, szczególnie w Brazylii (48), Ameryce Środkowej (12), Chile (3), Curacao (3), Etiopii (22), Indonezji (20), Tajwanie (10), Dem. Rep. Kongo (6) i USA (7).
Niestety, podobnie jak w wielu innych zgromadzeniach zakonnych przez 30 lat Prowincja Holandii nie odnotowała nowych powołań. Obecnie prowincja ma tylko 43 księży, do których należy dodać konfratrów nadal pracujących w Brazylii (Prowincja Fortaleza), Etiopii, Tajwanie i Indonezji.
Obecnie prowincja posiada trzy domy kanoniczne, z których dwa znajdują się w Holandii – Panningen i Nijmegen, a trzeci znajduje się w Danii, w pobliżu stolicy Kopenhagi, od wielu lat utrzymywany przez polskich konfratrów, którzy prowadzą trzy parafie. Mieszkający w Holandii konfratrzy niemal wszyscy są doświadczonymi misjonarzami w Azji, Afryce i Ameryce. Ze względu na podeszły wiek (średnia wieku prowincji to 75 lat) i choroby, większość z nich jest zgromadzona w Panningen, gdzie otoczeni są niezbędną opieką. Ci, którzy mogą podołać obowiązkom prowadzą duszpasterstwo parafialne lub są kapelanami w domach opieki i szpitalach.”
Ks. Gerard odwiedził ordynariuszy Roermond i Kopenhagi, których diecezje rozciągają sie na całą Danię. Odwiedził również Siostry Miłosierdzia w trzech z czterech istniejących wspólnot, z których jedna znajduje się w Panningen, w skrzydle wielkiego domu misjonarskiego.
Wizyta u konfratrów z Prowincji Holandii wzbudziła w w Asystencie Generalnym uczucie głębokiego szacunku i podziwu dla tych odważnych misjonarzy, którzy z ubolewaniem, nie znaleźli następców.
Kolumbia. Asystent Generalny, ks. José María Nieto wizytował Prowincję Kolumbii w okresie od 25 lipca do 28 września. “Składa się ona z 24 wspólnot, 19 w Kolumbii, 1 w Burundi, 1 w Brazylii i 1 w Ekwadorze. Obecnie posiada ponad 160 inkorporowanych członków przy średniej wieku 53.5 roku. Jest to druga co do liczebności prowincja Zgromadzenia, wyprzedzana jedynie przez Polskę. Kandydaci (na filozofii) i już przyjęci seminarzyści to niemal 100 osób.
Prowincja prowadzi działalność apostolską w trudnych okolicznościach społeczno-politycznych. Ale Kolumbia zmienia się szybko. Rząd odnosi znaczące sukcesy we wprowadzaniu pokoju w kraju, w gospodarce i na innych polach.
Formacja duchownych i duszpasterstwo tradycyjne są mocno zakorzenione w prowincji i nadal są jej podstawowym działaniem.
24 naszych konfratrów pracuje w siedmiu wyższych seminariach duchownych, w których znajduje się ponad 200 seminarzystów: pięciu w Kolumbii, jednym w Aparecida w Brazylii i jednym w Ekwadorze. Formacja naszych własnych kandydatów w Medellin, Santa Rosa de Cabal i Funza zajmuje całkowicie 18 misjonarzy.
Cztery regiony (Tierradentro, Guaranda, Gilgal, i Guachaca) stanowią odrębny ważny front misyjny. Do swojej dziesiątej rocznicy istnienia zbliża się również misja “ad gentes” w Rwandzie i Burundi. Prowincja angażuje się również w innych dziełach: parafiach miejskich, sanktuarium Maryjnym, towarzyszenie Siostrom Miłosierdzia (w Kolumbii są dwie prowincje i razem ok 900 sióstr) i Rodzinie Wincentyńskiej. Typową wizytówką prowincji jest intensywna współpraca międzyprowincjalna: misjonarze kolumbijscy pracują w misjach międzynarodowych (Papua Nowa Gwinea), w kilku prowincjach w Stanach Zjednoczonych i Europie (Neapolu, Rzymie, Tuluzie, Niemczech, Holandii, itd.), w Hondurasie i na Kubie. Niemniej jednak prowincja jest wyczulona na potrzebę uregulowania tej współpracy aby zachować własne zobowiązania.
Kolumbia mierzy się również z wieloma delikatnymi problemami: nowymi i kolejnymi ścieżkami formacji duchownych, przyszłością naszych własnych powołań, misją w Rwandzie i Burundi, konsolidacją niektórych wspólnot lokalnych, dużą liczbą konfratrów poza Zgromadzeniem, towarzyszenie Rodzinie Wincentyńskiej, finansową samowystarczalnością i innymi. Bogu niech będą dzięki za to, że witalność i i cnoty wytwarzają konieczną nadzieję do stawienia czoła tym wyzwaniom.”
Kostaryka. “Miesiąc Wincentyński obfitował w obchody. Pierwszym były nasze rekolekcje roczne w pierwszym tygodniu miesiąca, które były oparte na rozważaniach nad dokumentem końcowym V Konferencji Episkopatów Latynoamerykańskich w Aperecida na temat życia konsekrowanego. Na koniec rekolekcji, dwóch nowo przyjętych członków Zgromadzenia – Reynaldo Bejarano i Karel Martin – złożyli Bonum Propositum. Obaj rozpoczęli Seminarium Internum na Kubie a skończyli je wśród nas.
Na koniec, obchody Uroczystości św. Wincentego a Paulo wspólnie z cała Rodziną Wincentyńską zgromadziły członków wszystkich ich gałęzi istniejących w Kostaryce. Uczestniczyło w nich niemal 200 osób skupiając swe myśli na tematach proponowanych przez Przełożonego Generalnego na temat Zmiany Systemowej. Były to niektóre obchody potwierdzające, że nasza Wice-Prowincja i nasza Rodzina Wincentyńska pracują stabilnie w tym małym środkowoamerykańskim kraju”.
Orient (Liban). Chwalebna rocznica. 27 września 2008, cała Rodzina Wincentyńska z Libanu zgromadziła się przy Wizytatorze, ks. Antonim Nakadzie i konfratrach libańskich w celu świętowania Uroczystości naszego Założyciela św. Wincentego a Paulo oraz inauguracji obchodów 225 rocznicy przyjazdu pierwszych Misjonarzy na Bliski Wschód.
Uroczystą Mszę św., w atmosferze braterstwa i radości, w kaplicy Kolegium św. Józefa w Anturze odprawił J.E. bp Paul Dahdah, Wikariusz Apostolski wspólnie z naszym konfratrem, bp. Georges Bou Jaoudé, Arcybiskupem Trypolisu obrządku maronickiego.
Turyn. Tragiczna śmierć ks. Jana Concasa. Niespodziewana śmierć ks. Gianni Concasa boleśnie wstrząsnęła wspólnotą turyńską, całą prowincją Zgromadzenia, rodziną i przyjaciółmi, kiedy dotarła do nich ta bolesna wiadomość. Przyczyną śmierci było zatrucie tlenkiem węgla spowodowane pożarem w jego pokoju w nocy 17 października.
Ks. Jan miał tylko 51 lat. Urodził się w Sinnai, na Sardynii 22 sierpnia 1957. Do Zgromadzenia wstąpił 26 września 1978 a święcenia kapłańskie otrzymał 9 kwietnia 1983.
W 1993 został skierowany do Turynu do posługi ubogim. Dziennik “La Stampa”, w swojej kronice turyńskiej pisze, charakteryzując go jako wyjątkową postać: “Zmarł ks. Gianni, anioł bezdomnych”; “20 lat posługi najsłabszym”. Każdego dnia ks. Gianni przychodził do Centrum Wincentyńskiego przy Via Nizza 24, gzie wspólnie z Siostrami Miłosierdzia opiekował się przychodzącymi. Godzinami rozmawiał z nimi a nawet zorganizował im specjalną katechezę. Dodatkowo, chodził do więzienia, ponieważ opieka nad najsłabszymi była istotą jego życia.
USA, Prowincja Wschodnia. Paryż – St. John’s – Rzym. Mając na względzie otwarcie formacji studentów na inne kultury i świat europejski, administracja Uniwersytetu św. Jana w Nowym Jorku stworzyła program sześciomiesięcznej wymiany w trzech z pięciu europejskich miast, w których przygotowano ośrodki w specjalnie przygotowanych siedzibach.
Rektor Uniwersytetu, ks. Donald J. Harrington CM 12 października otworzył ośrodek w Rzymie, zlokalizowany w Leonianum, bezpośrednio po tym jak wcześniej otworzył pierwszy ośrodek z siedzibą w Maison Mére w Paryżu. Ks. Harrington utrzymywał, że St. John’s University otworzył te ośrodki nie tylko ze względu na doświadczenia europejskie, ale przede wszystkim z powodu katolickich i wincentyńskich doświadczeń. Zaprosił Misjonarzy to współpracy, przykładem ich wincentyńskiego życia, przy formacji młodzieży uniwersyteckiej.
Święcenia kapłańskie
| CHRISTIAWAN Thomas | Ids | 05/02/2008 |
| ISWANDIR Lorentius | Ids | 05/02/2008 |
| BISMAK Vladyslav | SCM | 10/10/2008 |
Necrologium
| Nomen | Cond. | Dies ob. | Prov. | Aet. | Voc. |
| CONCAS Giovanni | Sac | 22/10/2008 | Tau | 51 | 30 |
| CHEVALLIER Jean-Baptiste | Sac | 24/10/2008 | Mat | 77 | 60 |
0 komentarzy