Apel Misyjny 2012

Przełożony Generalny inauguruje Prowincję Nigerii zgromadzenia Misji, 2010 r.

Pobierz: APEL MISYJNY 2012 jako PDF
Przeczytaj na pełnym ekranie (Scribd.com)
Apel Misyjny ’12 [POLSKI]Appel Missionnaire ’12 [FRANÇAIS] Mission Appeal ’12 [ENGLISH] Llamada misionera ’12 [ESPAÑOL]

Rzym, 11 października 2012

Światowa Niedziela Misyjna

Do wszystkich członków Zgromadzenia Misji
Łaska i pokój Naszego Pana Jezusa Chrystusa niech wypełnią wasze serca teraz i zawsze!

Po raz kolejny, moi drodzy Konfratrzy, kiedy wkraczamy w październik, Kościół prosi nas refleksję nad nasza naturą misyjną jako Ciało Chrystusa. Coroczny październikowy apel Kongregacji Krzewienia Wiary na Światową Niedzielę Misyjną przypomina nam, że bez względu na to gdzie się znajdujemy jesteśmy powołani do bycia misjonarzami. Inaugurując „Rok Wiary” papież Benedykt XVI opisał coroczny Apel Światowej Niedzieli Misyjnej jako „wezwanie do ukazywania blasku Słowa prawdy, które Pan Jezus nam zostawił”.

„Słowo prawdy, które Pan Jezus nam zostawił” owocuje w dziełach misjonarzy, którzy odważnie głoszą Ewangelię na całym świecie. Wzmocnieni przez wiarę, podążali w trudnościach i niepewności by nieść Chrystusa na wszystkich kontynentach, krajach i kulturach. Nasze Zgromadzenie przechowuje historie działalności misyjnej poczynając od życia św. Wincentego a Paulo i kontynuowanej do dziś. W rzeczywistości większość obecnych prowincji na początku były misjami. Św. Wincenty najlepiej ujął owego ducha misyjnego mówiąc do Konfratrów:

„Tak więc naszym powołaniem jest iść, nie tylko do jednej parafii, nie tylko do jednej diecezji lecz na cały świat. I co czynić? Rozpalać ogień w ludzkich sercach, czynić to co Syn Boży czynił. Przyszedł by podpalić cały świat aby zapłonął Jego miłością.” (CCD XII, List nr 207, Reguły Wspólne, Rozdz. II, art. 12, 30 maja 1659).

W lipcu, przeżyłem radosne doświadczenie będąc świadkiem wielkości ognia misyjnego, kiedy odwiedziłem Filipiny z okazji obchodów 150. rocznicy przybycia Konfratrów i Sióstr Miłosierdzia. Przez dziesięciolecia prowincje hiszpańskie szczodrze dzielili się swoim „czasem, talentami i skarbcem” z ludnością Filipin. Dzisiaj widzimy wyniki tych działań; które jak to mówił Psalmista: Bóg „wspierał dzieło rąk naszych” (Ps 90,17)

Na „sukces” Prowincji Filipin nie można patrzeć przez ilość domów, dzieł, konfratrów i rodowitych Filipińczyków w trakcie formacji. Najpełniej jest on dostrzegalny przez fakt, że obecnie Prowincja założyła misje w Tajlandii i Japonii. Prowincja Filipin wysłała także swoich ludzi do posługi w Azji, Afryce i Południowej Ameryce. Ci, którzy zrazu byli terytorium misyjnym stali się misjonarzami na nowych ziemiach i wśród nowych ludzi.

Pamiętając o tym, przyjrzyjmy się wyzwaniu podsuniętemu nam przez Konwent Generalny 2010. Konwent wezwał nas do indywidualnej i wspólnotowej odpowiedzi przez:

Wspieranie osobistej dostępności i mobilności,
Uczestniczenie w nowych i trudnych projektach misyjnych,
Podejmowanie się nowych dzieł ewangelizacyjnych w rozwijających się kulturach, ekumenizmie, i dialogu międzyreligijnym oraz
Wyjazd na najodleglejsze misje ad gentes.

Dlatego prezentuję Wam specyfikę naszego apelu misyjnego 2010 z wyszczególnieniem miejsc i potrzeb każdej z misji.

MISJE MIĘDZYNARODOWE

Rozpocznę od aktualności na temat naszych międzynarodowych, do których zawsze jest okazja by dołączyć ochotniczo jeżeli ktoś odczuwa taką potrzebę.

1. BOLIWIA: El Alto i Cochabamba

Misja w Boliwii składa się z dwóch placówek: El Alto i Chachabamba. Mieszkanie i praca w obu może być wyzwaniem. Dlatego priorytetem jest osobowe wzmocnienie misji przez Konfratrów, aby misja mogła się rozwijać. W El Alto Superiorem jest ks. Aidan Rooney z prowincji wschodniej USA. Dołąćzyli do niego ks. Cyril de Nanteuil z prowincji paryskiej oraz ks. Diego Plá z prowincji madryckiej. Po rocznej posłudze do Peru z El Alto powrócił ks. Emilio Torres. Więcej na temat tej misji można przeczytać na blogu ks. Aidana Rooney’a (angielski i hiszpański): http://vocesvicentinas.org/

Jak pamiętacie, rok temu rozpoczęliśmy nowa misję w Cochabamba. Są tam nasi Konfratrzy: ks. Joel Vásquez z Kolumbii, ks. David Paniagua i ks. Jorge Manríquez Castro z prowincji chilijskiej. Z końcem roku do swojej macierzystej prowincji powróci Joel. David i Jorge są rodowitymi Boliwijczykami. Zarówno w El Alto jak i w Cochabamba praca obejmuje duszpasterstwo parafialne, pracę pastoralne i pomoc Rodzinie Wincentyńskiej. W obu miejscach jezyk to hiszpański oraz języki miejscowe.

2. WYSPY SALOMONA

Misja obejmuje wyższe seminarium duchowne dla trzech diecezji Wysp Salomona, duszpasterstwo, towarzyszenie naszym misjonarskim kandydatom oraz praca z różnymi gałęziami Rodziny Wincentyńskiej. Wśród Konfratrów pracujących na Wyspach Salomona jest ks. Victor Bieler, były Asystent Generalny, który w wieku 83 lat nadal jest na misji! Pozostali misjonarze to ks. Raul Castro z Argentyny, ks. Tewolde Negussie Teclemicael z prowincji św. Justyna de Jacobis, ks. Augustinus Marsup i ks. Yohannes Agus Setyoeno z Indonezji, ks. Joachin Nwaorgu Udochukwu z Nigerii i ks. Jose Manjaly z prowincji Indie-Północ. Koordynatorem misji jest Kuria Generalna z pomocą Konferencji Wizytatorów Azji i Pacyfiku (APVC).

Misja jest zarządzana przez ks. Grega Walsha, jej Superiora, pochodzącego z prowincji australijskiej, d której powróci z końcem 2013 r. Misja skorzystała także z pomocy Konfratrów przyjeżdżających na krótko, którymi są m.in. ks. Drago Ocvirk ze Słowenii, ks. Greg Cooney z Australii i dwóch Konfratrów z prowincji Indie-Południe: ks. Simon Kaipura i ks. Thomas Kallely. Więcej na temat misji możecie przeczytać z ich blogu: http://vincentsolomon.wordpress.com/

3. PAPUA NOWA GWINEA

Praca Konfratrów w Papui Nowej Gwinei odbywa się w trzech miejscach: Port Moresby, gdzie znajduje się seminarium, Woitape, gdzie jest parafia i w diecezji Alotau-Sideia, której ordynariuszem jest nasz Konfrater bp Rolly Santos.

W Port Moresby w seminarium pracują ks. Emmanuel LaPaz z Filipin i ks. Justin Eke z prowincji Nigerii. Jednakże wkrótce Justin rozpocznie urlop sabatystyczny, aby lepiej przygotować się do formacji seminaryjnej. Również w Port Moresby ks. Jude Lehmeh z prowincji Nigerii zajmuje się duszpasterstwem parafialnym wspólnie z Superiorem misji ks. Włodzimierzem Małotą z Polski. Pracują razem z ks. Georgem Maylaa z Libanu (Prowincja Orientu) na wysuniętej placówce duszpasterskiej w misji Woitape.

Na prośbę bp Rolly’ego Santosa rozpoczęła się nowa misja w diecezji Alotau-Sideia. Wkrótce z Filipin przybędzie tam nasz Konfrater Marceliano Oabel. Będzie pomagał ks. Homero Marinie z Kolumbii w prowadzeniu parafii i dziełach pastoralnych na Wyspach Kiriwina i Woodlark. Diecezja Alotau-Sideia położona jest najdalej na wschodzie Papui Nowej Gwinei, tuż na północ od Australii. Na obszarze 250,000 km² znajduje się 160 wysp. Podobnie jak Papui Nowej Gwinei oficjalnym językiem jest angielski, ale na rożnych wyspach posługują się językie Pidgin-English i wieloma językami miejscowymi. Więcej na temat Kościoła na Papui Nowej Gwinei można się dowiedzieć odwiedzając witrynę: http://www.catholic-hierarchy.org/country/pg.html

4. CZAD

Misja w Czadzie jest zaawansowana. Została założona z pomocą COVIAM. Dwóch Konfratrów pracuje z Siostrami Miłosierdzia z Prowincji San Sebastian (Hiszpania). Po roku pracy w Czadzie do Kamerunu powrócił ks. Albert Atching Kitikil z prowincji paryskiej (Region Kamerunu). Superiorem misji jest ks. Roch Alexandre Ramilijaona z prowincji malgaskiej. Pomaga mu Onyeachi Sunday Ugwu z prowincji Nigerii. Misja znajduje się z jednym z najbiedniejszych krajów świata. Dlatego jest prawdziwym wyzwaniem. Lecz ufamy, że dzięki Konfratrom ochotnikom misja będzie sukcesem. Język to francuski na równi z miejscowymi językami plemiennymi.

5. ANGOLA

Były Asystent Generalny, ks. José María Nieto oraz ks. José Martínez Ramírez z prowincji meksykańskiej rozpoczęli pracę w tej nowej misji w diecezji Malanie. Mają nadzieję, że dołączy do nich kolejny Konfrater ks. Henry Miguel Kristen z prowincji Wenezueli. Siostry Miłosierdzia powitały Konfratrów w Angolii. Do ich zadań należy prowadzenie parafii i duszpasterstwo oraz pomoc gałęziom Rodziny Wincentyńskiej. W tym kraju mówi się po portugalsku na równi z rodzimymi językami lokalnymi. To miejsce wielkiej biedy i potrzeb duchowych.

6. TUNEZJA

Po rocznej posłudze brat Henry Escurel z Filipin wrócił do prowincji macierzystej. Do br. Fermina Mola Mbalo z prowincji tuluskiej dołączy ks. James Kunninpurayidom, Konfrater z prowincji Indie-Południe. Języki to francuski i arabski, ale wielu miejscowych chrześcijan mówi po angielsku.

NOWE MISJE

Poniżej znajdują się szczegóły nowych misji w Afryce i Ameryce Łacińskiej. Jak to jest na naszych misjach międzynarodowych – potrzeby są wielkie.

1. BENIN

Ks. Stanisław Deszcz i ks. Rafał Brukarczyk, dwaj Konfratrzy z prowincji Polski na prośbę miejscowego biskupa rozpoczęli misję w Beninie. Będą także zajmować się formacją i duszpasterstwem Sióstr Maryi od Cudownego Medalika ze Słowenii. Siostry są Chorwatkami. Język to francuski oraz języki rodzime.

2. CHILE: Punta Arenas

To nowa misja, bardzo obiecująca. Ta misja podejmie duszpasterstwo i opiekę nad Rodziną Wincentyńską z pomocą Kurii Generalnej oraz prowincji Argentyny i chilijskiej. Do pracy zgłosił się nasz Konfrater, ks. Bruno Enzo Torelli z prowincji Argentyny, Wierzymy, że inni Konfratrzy dołączą do Bruna. Punta Arenas jest najdalej na południe wysuniętym miejsce w Chile w pobliżu Cieśniny Magellana. Używany tam język to hiszpański.

KRÓTKOTERMINOWE PROŚBY O MISJONARZY

Regionalne Seminarium Pacyfiku, Fidżi — wykładowcy goście

Ks. Michael Walsh, Wizytator napisał słowa zachęty dla Konfratrów aby rozważyli krótkoterminową posługę jako wykładowcy-goście i nauczyciele w Regionalnym Seminarium Pacyfiku św. Piotra Chanela znajdującego się w mieście Suva na Fidżi. Jego Rektor, ks. Michael O’Connor SSC stara się wzbogacić edukację i formację seminarzystów zapraszając wykładowców-gości. Język to angielski. W seminarium jest ok. 100 studentów z 9 diecezji i pięciu wspólnot zakonnych. Ich witryna internetowa: http://www.prsfiji.com/

MISJE PROWINCJALNE

Poniższe misje, tworzące prowincje i wice-prowincje to miejsce, gdzie mimo rozwoju nadal potrzebują wsparcia ze strony zgromadzenia na świecie.

1. ŚW. CYRYL I METODY

W tej wice-prowincji zarówno praca Konfratrów jak i potrzeby ludności, której służą są ogromne.Dwaj Konfratrzy ks. Anthony Ekpunobi Ifeanyichukwu z Nigerii i ks. Thomas Enchackalia z Indii-Południe mają za sobą roczne doświadczenie pracy na miejscu i całkiem dobrze sobie radzą. 21 Konfratrów tworzących siedem domów tej wice-prowincji wykonuje wielką pracę odpowiadając na potrzeby ubogich. Wice-prowincja cały czas potrzebuje nowych misjonarzy, którzy ja wesprą. Ludność posługuje się rosyjskim.

2. MOZAMBIK

Wice-prowincja Mozambiku to misja, która jest przede wszystkim zależna od Konfratrów zza granicy z powodu braku miejscowych powołań. Prowincje zaangażowane w Mozambiku to Portugalia, Brazylia, Meksyk, Nigeria, Reytrea, Hiszpania i Kongo. Ze względu na dużą ilość obcokrajowców występuje znaczna rotacja personelu (w 2013 r. czterch Konfratrów kończy swój pobyt i powróci do macierzystych prowincji). Dlatego potrzeba nowych misjonarzy. W wice-prowincji jest 21 Konfratrów i 7 domów. Języki to portugalski i miejscowe.

3. KUBA

W tym roku prowincja Kuby będzie świętować 150-lecie powstania. Konfratrzy na Kubie, mimo, że nieliczni pałają gorliwością dla misji. Ostatnie wydarzenia ułatwiły nieco Kościołowi wykonywanie swego dzieła jednakże zarówno ludzka bieda jak i potrzeby pastoralne są ogromne. Język to hiszpański.

4. CHINY

W prowincji chińskiej Konfratrzy pracują i na Tajwanie i w Chinach kontynentalnych. Większość z nich pochodzi z innych prowincji na świecie. Apeluję o misjonarzy dla Chin nie tylko po to, aby wzmocnić tamtą misję, ale wiedząc, że jest to jedna z najstarszych misji Zgromadzenia. Z radością odnotowuję rozwój współpracy pomiędzy Konfratrami z prowincji a innymi gałęziami Rodziny Wincentyńskiej. Język to chiński.

5. PORTORYKO

Wizytator prowincji Portoryko poprosił o pomoc ze względu na powiększające się potrzeby posług duszpasterskich i malejąca ilość Konfratrów. Ta prowincja opiekuje się regionem Haiti, miejscem ogromnych zniszczeń i biedy. Jednakże na naszą prośbę dla misji w Haiti odpowiedziało dwóch Konfratrów z prowincji Konga ks. Jean-Pierre Mangulu Mobonda i ks. Jean Baptiste Nsambi E Mbula. Oprócz pomocy regionowi Haiti, prowincja Portoryko służy także w Dominikanie. Językiem w Portoryko i Dominikanie jest hiszpański.

6. KOSTARYKA

Wice-prowincja Kostaryki potrzebuje Konfratrów do pomocy w duszpasterstwie, szczególnie w górskich, wiejskich obszarach Santiago Apóstol, Amubri, Talamanca. Pomimo apeli o pomoc powtarzanych przez lata nie mamy możliwości trwałego zapewnienia personelu dla tej misji za wyjątkiem okresowej pomocy ze strony prowincji Kolumbii. Język to hiszpański i rodzime języki miejscowe.

Nowa Ewangelizacja

Konfratrzy, gdy otrzymacie ten List, Apel Misyjny będę w Rzymie, uczestniczył w Synodzie Biskupów o Nowej Ewangelizacji, na którym zaplanowano moje przemówienie jako wybranego delegata Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Ideę „nowej ewangelizacji” przedstawił w czasie swojego pontyfikatu Błogosławiony Jan Paweł II, aby ożywić wiarę katolicką i zachęcić wszystkich ochrzczonych do życia i dawania świadectwa jako „ambasadorowie Chrystusa” (por. 2Kor 5,20)

Instrumentum Laboris, „dokument roboczy” Synodu Biskupów o Nowej Ewangelizacji ukazuje centralną prawdę:

“Takie zadanie zwiastowania i głoszenia nie jest zarezerwowane wyłącznie dla niewielu wybranych. Jest to dar udzielony każdemu człowiekowi, który odpowiada na wiarę. Przekaz wiary nie jest działaniem zarezerwowanym dla jakiejś odpowiednio wydelegowanej jednostki. Jest to zadanie każdego chrześcijanina i całego Kościoła, który w tym działaniu stale odkrywa na nowo własną tożsamość ludu zgromadzonego przez powołującego go Ducha, aby żyć obecnością Chrystusa wśród nas…” (IL, # 92)

To ważne, abyśmy w czasie „Roku Wiary” i „Nowej Ewangelizacji” zastanowili się nad naszym powołaniem misyjnym. Mamy wiele do zaoferowania, jak świadczą nasze wincentyńskie dziedzictwo i historia. Ewangelizujemy wkraczając w świat ubogich, nawzajem polegając na Panu Jezusie i naszych misjonarskich cnotach pokorze, prostocie, łagodności, umartwieniu i gorliwości o zbawienie dusz. Opcja preferencji ubogich jest fundamentem nowej ewangelizacji. Żyjąc cnotami misjonarskimi, szczególnie prostotą i pokorą zbliżamy się do Biga i do Ubogich. Możemy wprowadzić nowa ewangelizację poprezz posługę duszpasterską i osobistą zwłaszcza na rzecz Bożych Ubogich.

Oto dlaczego przedstawiam Wam ten Apel Misyjny. Przejrzyjcie i rozważcie jego treść i zastanówcie się nad wolontariatem. Tych, którzy po prostu nie moga pojechać prosze o modlitwę. Jak św. Wincenty przypominał Konfratrom: „Nie mówmy więcej: to ja wykonałem to wielkie dzieło; poniewaz każda dobra rzecz powinna być wykonana w imię nasze pana Jezusa Chrystusa” (CCD VII, 98-99)

Wasz brat w św. Wincentym,

G. Gregory Gay CM
Przełożony Generalny

LIST APEL MISYJNY 2012 – NASTĘPNE KROKI

INFORMACJE I KRYTERIA DLA TYCH, KTÓRZY PISZĄ

Po okresie poważnego rozeznania, jeżeli uważasz, że możesz zostać ochotnikiem, przyślij swój list lub e-mail do Rzymu, nie później niż 30 listopada 2011 lub znowu przed 28 lutego 2012, tak abyśmy mogli przejrzeć prośby na naszym Tempo Forte w grudniu lub marcu.
Byłoby przydatne znać już język, ale to nie jest konieczne. Czas na naukę języka będzie zagwarantowany.
Nie ma ustalonej żadnej granicy wieku, jest jednak konieczne, aby Konfrater był dobrego zdrowia i elastyczny, co jest niezbędne do inkulturacji.
Konfratrzy, którzy się zgłaszają powinni także poinformować o tym Wizytatora. Wtedy będę rozmawiał z Wizytatorem w danej sprawie.
Twój list powinien zawierać pewne informacje o twojej osobie, twoim doświadczeniu duszpasterskim, o twojej znajomości języków i twoich umiejętnościach. Powinien wyrazić także twoje szczególne zainteresowanie, co do misji, jaką chciałbyś podjąć.
Jeśli nawet napisałeś już w przeszłości, napisz jeszcze raz. Doświadczenie pokazało, że konfratrzy, którzy w jednym momencie są dyspozycyjni, mogą nie być dyspozycyjni w innym, i vice-versa.
Jeśli nie możesz jechać na misje, być może Twój finansowy wkład może reprezentować Twoją gorliwość misyjną. Każdego roku około 15 prowincji, potrzebując pomocy w realizowaniu swojej misji, poszukuje grantów na mikro-projekty w wysokości 5.000 USD lub mniej z Funduszu Solidarności Wincentyńskiej. Te granty mogą być przyznawane przez VSO (za pośrednictwem Kurii Generalnej) szybko i bez niepotrzebnej roboty papierkowej. VSO przedstawia sprawozdania o wspaniałych owocach tych grantów w kwartalniku (zob. www.famvin.org/vso). Zasoby niestety się wysuszają. Jedynym źródłem przyznawania takich grantów są darowizny do Funduszu Solidarności Wincentyńskiej.

FUNDUSZ SOLIDARNOŚCI WINCENTYŃSKIEJ: JAK DOKONAĆ WPŁATY

Wpłaty prowincjalne, domowe i indywidualne:

1. Czeki płatne dla: “Congregazione della Missione” z napisem z tyłu: “Deposit Only”. Powinny być wysłane na adres:

Econome General / Congregazione della Missione
Via dei Capasso 30
00164 Roma, Włochy

Inne możliwości przekazania mogą być ustalone z Ekonomem Generalnym.
Wyraźnie zaznaczcie, że środki sa dla Vincentian Solidarity Fund (VSO)

W każdym przypadku:

Każdy dar będzie potwierdzony. (Jeśli twój dar nie zostanie potwierdzony w stosownym czasie, skontaktuj się z nami dla wyjaśnienia sprawy.)
Poinformuj nas, jeżeli dokonujesz jakiegokolwiek przekazu pieniężnego.

Tags: Ad Gentes, Apel Misyjny, CM, featured, Kościół, listy, Przełożony Generalny, scribd

Apel Misyjny 2012 – List Przełożonego Generalnego