Minął pierwszy tydzień Adwentu, przygotowania na przyjście „syna królewskiego”, jak czytamy w niedzielnym Psalmie Responsoyjnym. Międzynarodowa witryna Sióstr Miłosierdzia zachęca nas do wspólnej medytacji adwentowej w kolejnym tygodniu oczekiwania na. W tym tygodniu, na każdy dzień zostało przygotowane krótkie rozważanie na podstawie fragmentu Ewangelii z czytań mszalnych z danego dnia. Kim jest Ten, którego oczekujemy? za którego dni zakwitnie sprawiedliwość i wielki pokój? Czy Go rozpoznamy?
Adwent to dobry czas by chociaż na chwilę zatrzymać się, chociaż chwile pomyśleć, chociaż na chwilę skierować myśli i modlitwy do Boga Najwyższego, który z miłości do świata zesłał swego Syna Jedynego aby go wyprowadził z ciemności.
Z rozważaniami na pierwszy tydzień Adwentu można zapoznać się w zakładce
W CENTRUM UWAGI
witryny międzynarodowej, jak zawsze w sześciu językach, albo poniżej:
✣ NIEDZIELA ✣
„Boże, przekaż Twój sąd Królowi, a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu… Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie… Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, i ubogiego, co nie ma opieki. Zmiłuje się nad biednym i ubogim, nędzarza ocali od śmierci. Niech Jego imię trwa na wieki… Niech wszystkie narody ziemi życzą Mu szczęścia.” (Ps 72,1–17)
Królestwo sprawiedliwości i pokoju to królestwo zapomnianych, ubogich, chorych i odrzuconych. To królestwo, gdzie nie ma granic i barier, gdzie radość i szczęście pokonują smutek i cierpienie. Ileż to liderów, którzy by zdobyć poparcie mówią o poprawie dobrobytu, walce z bezrobociem, nierównością, rozbudzają nadzieję… i tylko mówią. Oto przychodzi Król sprawiedliwości, który nie szuka poklasku. To jego słuchajmy.
✣ PONIEDZIAŁEK ✣
„Lecz abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do sparaliżowanego: Mówię ci, wstań, weź swoje łoże i idź do domu!” (Łk 5,24)
Czy mamy odwagę pozwolić naszym przyjaciołom przynieść nas do Jezusa? Czy potrafimy odsłaniać przed bliskimi nasze własne słabości? Człowiek ten ośmielił się zbliżyć do Jezusa takim, jakim był. Jego przyjaciele mieli odwagę spuścić go przez dach! Jezus obdarza go zdrowiem… duszy i ciała. Wykorzystajmy ten tydzień, aby spojrzeć na siebie w prawdzie i ofiarować to, kim jesteśmy w największej głębi nas samych.
✣ WTOREK ✣
“Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? (…) Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych” (Mt 18, 12.14).
Nie ma się czego bać! Nawet jeżeli się zgubimy, Ojciec nas odnajdzie! Prawda jest krętą ścieżką z wieloma skrzyżowaniami, jakże więc nie pomylić kierunków? Mgła, deszcz, ciemność nocy, zmieniają wygląd drogi, do której się przyzwyczailiśmy. Nasz Ojciec czeka na niej, aby nas uchwycić i poprowadzić w naszym tempie ścieżkami dobra.
✣ŚRODA ✣
„Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca” (Łk 1, 30-33).
Maryja pyta dzisiaj Anioła: “Jakże się to stanie?”, a on odpowiada: „Duch Święty zstąpi na Ciebie”. Maryja Niepokalana, dzięki uprzedzającej łasce Bożej, najlepiej spośród wszystkich stworzeń współpracowała z Bogiem, kochając czystą miłością. Wrażliwa na natchnienia Boga, w sposób doskonały wypełniała Jego wolę. Wpatrując się w Nią i powierzając się Jej wstawiennictwu także my możemy przezwyciężyć moc grzechu w naszym życiu i podążyć za pragnieniami Chrystusa. Podobnie jak Ona, złóżmy naszą ufność w Bogu, mówiąc: „Niech mi się stanie według twego słowa”.
✣ CZWARTEK ✣
„Ja, Pan, twój Bóg, ująłem cię za prawicę mówiąc ci: Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą” (Iz 41,13). „Królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je. Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. (…) Kto ma uszy, niechaj słucha!” (Mt 11, 12-13.15)
Z jednej strony jest Bóg, który trzyma nas za rękę, z drugiej – nasze odmowy, zapomnienia… Ileż wezwań i zapowiedzi… Ileż razy zamykamy uszy, by nie słyszeć… Oby otworzyły się one na Twoją cichą obecność i odnalazły Cię pośród tak wielu bodźców, którymi jesteśmy atakowani. Oby pozostały otwarte na potrzeby tych, którzy nie potrafią wyrazić swojego najgłębszego pragnienia bycia kochanymi.
✣ PIĄTEK ✣
“Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije. a oni mówią: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny” (Mt 11, 19).
Bóg patrzy na serce, nie zatrzymując się na zewnętrznym wyglądzie. Według mnie ten mężczyzna jest wciąż zagniewany, ta kobieta robi wszystko, by być pierwszą, to dziecko jest zawsze nieposłuszne… Co ukrywa się za tymi wszystkimi cechami, które nas denerwują? Prośmy Pana o cierpliwość potrzebną do wysłuchania prawdy, aby dostrzec poza zranionym sercem głód bycia zauważonym i kochanym.
✣ SOBOTA ✣
„Eliasz istotnie przyjdzie i naprawi wszystko. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał” (Mt 17, 11-12).
Bycie prorokiem jest niebezpieczne. Głoszenie prawdy jest wymagające. Jak mówić o tym, co jest, bez wywoływania konfliktu. Odwaga bycia w prawdzie bez przemocy jest możliwa z Tym, który przeszedł przez cierpienie i śmierć. Przeszkody nie są nie do pokonania, prawda przychodzi w swoim czasie i zawsze utoruje sobie drogę.
Zobacz także: Rozważania Sióstr Miłosierdzia na I Tydzień Adwentu