Na początku uroczystej Mszy św. w katedrze Notre-Dame w Paryżu 14 marca ku czci św. Ludwiki de Marillac i w ramach obchodów 350 rocznicy śmierci Świętych Założycieli przemówienie powitalne wygłosiła S. Evelyne Franc SM, Przełożona Generalna Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Poniżej zamieszczamy tekst wystąpienie Matki Generalnej (można je także obejrzeć lub posłuchać):
Powitanie – S. Evelyne Franc i Abp Paryża (audio)
Drogi Księże Kardynale, my, liczni członkowie Rodziny św. Wincentego, Rodziny Wincentyńskiej, dziękujemy Ci za przyjęcie nas w to dzisiejsze popołudnie w twojej katedrze, w czwartą niedzielę Wielkiego Postu. W rzeczywistości świętujemy Rok Jubileuszowy dla uczczenia 350. rocznicy śmierci, tutaj w Paryżu, naszych Założycieli: świętego Wincentego a Paulo i świętej Ludwiki de Marillac. Nasza Rodzina Wincentyńska składa się ze świeckich kobiet z Międzynarodowego Stowarzyszenia Miłosierdzia (AIC), księży i braci ze Zgromadzenia Misji (Misjonarze), Szióstr Miłosierdzia, członków Stowarzyszenia św. Wincentego A Paulo, Stowarzyszenia Cudownego Medalika, Zakonników św. Wincentego a Paulo, ruchów młodzieżowych (MISEVI i Młodzież Maryjna) oraz licznych zgromadzeń i stowarzyszeń, które korzystają z charyzmatu Wincentyńskiego, który można określić w tych kilku słowach: miłość oraz duchowa i fizyczna posługa najuboższym braciom i siostrom.
Za błogosławieństwo uznajemy fakt, że gromadzimy się dzisaij w tym miejscu wspominając w szczególny sposób w to południe świętą Ludwikę de Marillac. Urodziła się 12 sierpnia 1591 w Paryżu, w którym spędziła całe życie i gdzie zachowała się o niej pamięć w wielu miejscach, w których służyła wielu żyjącym w nędzy ludziom, zwłaszcza w parafii św. Wawrzyńca. Modliła się w kościele Saint Nicolas des Champs i Saint Germain de Pres. W kościele św. Gerwazego wzięła ślub i z pewnością często odwiedzała tą katedrę.
Jako wdowa, dzięki pomocy świętego Wincentego a Paulo, mogła spełnić swoje marzenie o życiu poświęceniu swego życia Bogu przez ulżenie niedoli najmniej szczęśliwym. Zaczynała wspołracując z Bractwem Miłosierdzia (później znanym jako AIC) a wspólnie ze świętym Wincentym a Paulo założyła Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia składające się z kobiet nie zamkniętych w klauzurze lecz których klauzulą były ulice miasta (nowość w tamtych czasach). Wincenty i Ludwika posyłali Siostry do miejsc do których wzywali je ubodzy: porzuconych dzieci, młodzieży analfabetów, chorych, galerników, rannych żołnierzy, rodzin zrujnowanych przez wojnę… Święta Ludwika mówiła: „wszystkie dzieci Boże należy kochać czule i wielkim szacunkiem”.
Pośród tej aktywności Ludwika poszukiwała Boga i pragnęła wzrastać w bliskości z Bogiem. 15 marca spokojnie przygotowała się na spotkanie z Panem Miłosierdzia którego którego kochała i z takim oddaniem służyła.
Ludwika de Marillac zasotała kanonizowana przez papieża Piusa XI w 1934 a w 1960 papież Jan XXIII ogłosił ją „Patronką wszystkich tych, którzy poświęcają się chrześcijańskim dziełom społecznym”.
Powierzamy jej wszystkie osoby, które są częścią sieci miłosierdzia tutaj w Paryżu.
Przeczytaj więcej na temat obchodów 350 Rocznicy w katedrze Notre Dame oraz na temat Triduum ku czci św. Ludwiki de Marillac w Paryżu.
Tags: 350 Rocznica, Evelyne Franc, Francja, liturgia, Ludwika de Marillac, Paryż, Przełożona Generalna, przemówienia, Rodzina Wincentyńska, Siostry Miłosierdzia, Święci i Błogosławieni, Wincenty a Paulo
