Rok rocznie, przy okazji odbywającego się 14 sierpnia „Las Vegas Market” roztrzygana jest kolejna edycja konkursu dla projektantów wnętrz i mebli „One Good Chair”. Jednym z trzech tegorocznych finalistów konkursu pod hasłem „One Good Chair: Fit Right Here” (Jedno dobre krzesło: pasuje właśnie tutaj”) jest projekt Andreja Blazona ze Słowenii nazwany przez niego „Krzesłem Miłosierdzia” (Charity Chair). Jurorzy konkursu wybiorą zwycięzcę w trakcie wspomnianego Las Vegas Market, na którym będą zaprezentowane wykonane z surówców wtórnych prototypy wybranych projektów.
Charity Chair z założenia może być produkowany w każdej lokalizacji umożliwiając tym samym ludziom na całym świecie wykonywanie go tak samo. Inspiracją do projektu stały się historyczne kornety Sióstr Miłosierdzia, do których jest nieco podobne, często pojawiające się w projektach odzieży zakonnej (a także w projektach Eschera) oraz powszechnie rozpoznawalne.
Zaprojektowany jest do salonów i wypoczynku w taki sposób aby do produkcji używać jak najmniej skomplikowanej technologii przez obniży się zużycie energii do minimum. Wykonane byłoby z materiałów przetwarzalnych lub przetworzonych (z recyclingu) aby chronić środowisko. W praktyce jest możliwe wykonanie elastycznego materiału z różnych surowców do gumy i plastiku do arkuszy blachy. Swoją trwałość i stabilność krzesłó uzyskiwałoby przez odpowiednie uformowanie krzywizn. To oznaczałoby, że mozna dodatkowo obniżyć koszty transportu, gdyż możnaby je wykonać z materiałów dostępnych w danym rejonie.
Fotel składa się z pojedynczego, prostokątnego arkusza materiału wyginanego i wykrywionego celem osignięcia końcowego kształtu. Końce arkusza łączone są za pomocą wypustów i zastrzałów wycinanych w tym samym arkuszu, co wyklucza konieczność używania narzędzi do montażu. Napięcia wewnętrzne materiału utrzymują kształt krzesłą po złożeniu. W każdej chwili krzesło można rozłączyć a elastyczny materiał wróci do fromy arkusza. Ułatwi to zarówno magazynowanie jak i przechowywanie foteli.
Więcej o konkursie „One Good Chair” można przecytać na jego oficjalnej stronie internetowej. (wykorzystane zdjęcia pochodzą ze strony „Onegoodchair.org”).
Tags: Siostry Miłosierdzia, sztuka
Jestem siostrzeńcem śp. SM z Lubawy; s.Władysławy Szarmach (1913-1977),Jej cioci- s. Stefanii Prabuckiej (1883-1959)i próbuję ustalić od kiedy zniesione zostały kornety ? Wydawało misię dotąd,że zdjęcie z pogrzebu w Lubawie, na którym siostry już są bez kornetów dot. pogrzebu s. Stefanii Prabuckiej w 1959 roku….Ale chciałbym sie upewnić!
Proszę o opinię!
Bóg zapłać!
„W ramach soborowej odnowy Kościół proponował zgromadzeniom zakonnym uproszczenie stroju. 20 września 1964 r. Siostry Miłosierdzia zmieniły duży biały kornet, powszechnie uznawany za symbol miłosierdzia, na skromny granatowy welonik. Ze względów ekonomicznych w Polsce Siostry zachowały tradycyjne suknie jeszcze przez trzy lata” – Zgromadzenie SM św. Wincentego a Paulo w Polsce; tom II, Prowincja Krakowska, Litewska, s.94.
Według archiwum Sióstr Miłosierdzia, obie Siostry zmarły w Lubawie. Prawdopodobnie wspomniane zdjęcie z pogrzebu dotyczy Ś. Szarmach, która zmarła w 1977 r.