W atmosferze Pięćdziesiątnicy – 31 maja obchodziliśmy uroczystość Zesłania Ducha Świętego – rozpoczęły się obrady trzeciego tygodnia Konwentu Generalnego Sióstr Miłosierdzia. To bardzo znaczący moment obrad, bowiem w tych dniach dokonano wyboru Przełożonej Generalnej.  A „dniu konferencyjnym” tym razem gościem była S. Regina Bechtle SC, znana ze swojego wkładu w rozwój duchowości Wincentyńskiej i Setoniańskiej.  

Wzbogaceniem relacji z tego tygodnia obrad jest kolejny, 16 już film, pokazujący migawki z wydarzeń w Domu Macierzystym w pierwszych dniach czerwca. Na uwagę zwracają szczególnie fotografie Przełożonego Generalnego w bardzo „nieoficjalnych” pozach.

(Można także obejrzeć wszystkie filmy z Konwentu (po francusku) korzystając z listy odtwarzania: ”Les Filles de la Charite Assemblee Generale 2009″ lub  tylko filmy z tematami rozważań i refleksji: “Tematy rozważań Konwentu Generalnego Sióstr Miłosierdzia”)

♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊ ♦ ◊

Kronika trzeciego tygodnia:

Poniedziałek, 1 czerwca. W tym dniu wydarzyło się tylko jedno – wybrano nowa Przełożoną Generalną. << zobacz artykuł na temat wyborów >> 54-tą następczynią św. Ludwiki de Marillac została s. Evelyne Franc SM, dotychczasowa Przełożona Generalna, wybrana na drugą sześcioletnią kadencję.

Wtorek, 2 czerwca. Dzień refleksji i pracy w grupach. Ich tematem były postanowienia i propozycje z ubiegłórocznych Konwentów Prowincjalnych.

Środa, 3 czerwca. Dzień konferencyjny. W tym tygodniu była jedna prelegentka – s. dr Regina Bechtle SC, ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia w Nowym Jorku, wspólnocie zakonnej opartej o regułę św. Wincentego a Paulo i należącego do Federacji Sióśtr Miłosierdzia w Tradycji Wincentyńskiej i Setoniańskiej. Siostra Regina jest autorytetem w dziedzinie duchowości Wincentyńskiej i Setoniańskiej,  redaktorem  pracy monograficznej  poświęconej  listom i  dziełom św. Elżbiety  Anny Seton. Posiada doktorat z teologii.
W pierwszej części, Prelegentka zajęła się refleksyjnym spojrzeniem na wspólnotę, jako znak nadziei i proroctwa. Opierając się o prawdę, o działąniu Ducha św. w nas pokazała cztery przykłady wspólnot – znaków nadziei i proroctwa: Trójcę św.,  Ziemię, Ubogich i Pismo Święte.
W drugiej części konferencji poznaliśmy cechy wspólnoty proroctwa i nadziei: pojednanie i przebaczenie, różnorodność, przejrzystość i wrażliwość.
W trzeciej, mówiła o konkretnych sposobach praktykowania proroctwa i nadziei: słuchać, chociaż to trudne, uczyć się zamiast tylko nauczać, akceptować dualizm w nas samych, rezygnować z kontroli wszystkiego, ośmielić się mieć wspólne marzenia.
Na zakończenie roważania, s. Bechtle zadała pytanie: „Po czym rozpoznamy, czy nam się udało?”. I udzieliła odpowiedzi: „ … Po tym, czy podzielimy się z Ubogim… po tym, czy inni, patrząc na nas, będą mogli powiedzieć: patrzcie, jak one się miłują…”

Czwartek, 4 czerwca i piątek, 5 czerwca, upłynęły pod znakiem studium i dyskusji w grupach tematycznych utworzonych na początku Konwentu rozpatrujących cztery wcześniej zaprezentowane tezy.

Sobota, 6 czerwca. Szczególnie uroczysty dzień. W trakcie specjalnej Eucharystii celebrowanej w kaplicy Cudownego Medalika, sześć sióstr, z różnych prowincji, po zakończeniu kursu przygotowawczego zostało wysłanych do pracy misyjnej „ad gentes”, czyli na teranach ewangelizacyjnych. Więcej na ten temat, oraz krótką relację filmową można znaleźć w odrębnym artykule.

Więcej szczegółów kronikarskich z trzeciego tygodnia obrad i galerię zdjęć można znaleźć w portalu Filles-de-la-Charite.org