Prezentujemy kolejny film z serii dedykowanej na 400. rocznicę. Ks. Tomaž Mavrič CM jest prowadzącym wszystkie rozważania zainspirowane przez Ks. Luigiego Mezzadriego CM i sfilmowane przez Piotra Dziubaka z Little Film Roma. W tym filmie przedstawiamy świadectwo pielęgniarki pracującej w rzymskim Szpitalu Pediatrycznym Bambino Gesù, S. Stanisławy Jagieły SM, z Prowincji Krakowskiej Sióstr Miłosierdzia od lat posługującej w szpitalu Dzieciątka Jezus w Rzymie. Siostra opowiada o tym, jak ważne jest darowanie Cudownego Medalika wśród małych pacjentów i rodziców pacjentów w szpitalu, prowadzonym przy Watykanie przez Siostry Miłosierdzia. Cudowny Medalik to skuteczny środek i narzędzie w apostolacie wincentyńskim.
Tłumaczenie transkrypcji filmu:
Ks. Tomaž Mavrič CM, Przełożony Generalny – Wszystko rozpoczęło się w 1830 r. w kaplicy Sióstr Miłosierdzia przy Rue du Bac, gdy Maryja ukazała się Siostrze Katarzynie Labouré. Był to moment historii, gdy świat bardzo potrzebował konkretnego znaku bliskości między ludźmi. To Jezus posłał Maryję, aby okazać tą miłość, jako znak bliskości z człowiekiem.
S. Stanisława Jagieła SM, Szpital Pediatryczny Bambino Gesù – Cóż, droga mamusiu, przynoszę Ci Cudowny Medalik, który będzie dla Ciebie wielką siłą, źródłem siły, schronieniem dlatego, że matka, tak jak Maryja, cierpiała i zaniosła wszystkie swoje łzy swojemu synowi pozostała z nami do końca. | Dlatego, oferuje Ci więcej nadziei.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus.
Święta Maryjo, Matko Boża,| módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Maryjo, Matko Jezusa, módl się za Demenico, za jego rodzinę i za wszystkie dzieci, za wszystkie dzieci, które są tutaj…
S. Stanisława Jagieła SM, Szpital Pediatryczny Bambino Gesù – Każda z nas, kiedy idziemy do naszej posługi, niesie ze sobą Cudowny Medalik jako bardzo ważne narzędzie dla nas, dla dzieci oraz dla rodzin, którym idziemy służyć. Obrazek, opis i krótka modlitwa zawsze są dołączone do medalika. Naprawdę oferujemy go każdemu ponieważ jeszcze nie znamy ludzi, z którymi zaczynamy rozmawiać. Zaczynamy rozmawiać i w rozmowie dowiadujemy się, że nawet matki, które nie są katoliczkami chętnie przyjmują Medalik, ponieważ w tym miejscu cierpienia, w tym świecie cierpienia, zawsze jest to znak ufności i nadziei. Oczywiście, tłumaczymy i modlimy się wspólnie. Często zdarza się, że po latach, kiedy rodzice przychodzą do kontroli z dziećmi po operacji lub innej terapii, pokazują nam, że po czterech czy pięciu latach, nadal posiadają medalik, który im dałyśmy i który jest dla nich wielkim darem. Najświętsza Pani pomaga uporać się z naszym cierpieniem, pokonać nasze lęki i przylgnąć do nadziei.
Medalik jest również bardzo ważny dla samych dzieci. Kiedy witają się z nami, zawsze, często, mimo cierpienia, uśmiechają się. Bardzo często ich mimowolne spojrzenia kierują się na medalik. Zaczynają go pieścić kojarząc go z naszą obecnością. To daje mi wiele radości… Pamiętam, jak pewnego razu, dziewczynka po rocznej terapii hematologicznej zapadła w śpiączkę. To była jej ostatnia podróż na ziemi. Na ręce miała zawiązany Cudowny Medalik, który dałam jej kilka dni wcześniej. Dziewczynka nie wybudzała się… Minęły dwa dni i na kilka sekund otworzyła oczy, przytuliła medalik i zamknęła znowu oczy. Jestem pewna, że ponownie otworzyła je w niebie. Ale ta opowieść, przekazana przez jej matkę, była bardzo ważnym doświadczeniem, ponieważ matka, gdy towarzyszyła jej w ostatniej drodze powiedziała: „teraz pójdziesz w ramiona Matki, która będzie cię kochać bardziej aniżeli ja!” I tak odeszła do nieba.
Dostepność filmu w innych językach
- English: A Sign of Light
- Français: Un signe de lumière
- Español: Un signo de luz
- Português: Um sinal de luz
- polski: Znak światła
- Italiano: Un segno di luce
Pytania do dyskusji:
Po obejrzeniu film wspólnie podyskutujmy korzystając z poniżej sugerowanych pytań:
- Czy powierzamy wstawiennictwu Matki Bożej wszystkie nasze dzieła?
- Czy wnosimy do świata cierpienia słowa nadziei rozświetlone przez wiarę?
- Czy modality się razed z ubogimi i przy nich?
- Czy prosimy ubogich o modlitwę za nas?
Cztery nowe filmy z okazji 400. rocznicy charyzmatu wincentyńskiego
W trakcie roku jubileuszowego podejmowanych było wiele inicjatyw. Jedną z nich jest znana już z poprzednich miesięcy seria krótkich filmów zainspirowana przez ks. Luigiego Mezzadriego CM i zrealizowana przez Piotra Dziubaka reżysera i producenta filmów dokumentalnych z firmy „Little Film Roma”. Przewodnia rola narratora w filmach przypadła ks. Tomazwi Mavričowi CM, Przełożonemu Generalnemu Zgroamdzenia Misji i Sióstr Miłosierdzia.
Jak przypominacie sobie w pierwszej serii znajdowały się filmy: „w drodze o ubogich”, „owinięty płaszczem Wincentego” i „sandały miłosierdzia”. Te filmy skupiały się na przedmiotach mależących do św. Wincentego pzechowywanych w domu misjonarskim w Turynie, we Włoszech. W drugiej serii znalazły się filmy powiązane z obchodami 400. rocznicy charyzmatu: „globalizacja miłosierdzia”, „twoje powołanie”, „w drodze na peryferie”. Trzecia seria poświęcona została refleksji nad naszą duchowością i dziedzictwem: „iść do Folleville”, „moje Folleville” i „powrót do ducha”. Wszystkie filmy zostały zaplanowane tak, aby pozwolić nam poczuć się bliżej Przełożonego Generalnego, ale przede wszystkim, bliżej charyzmatu. Poprzednie filmy zostały opublikowane z napisami w ośmiu, a niektóre nawet w jedenastu językach.
Po kilku miesiącach przerwy rozpoczynamy prezentację czwartej serii filmów, które odnoszą się do drugiego najważniejszego wydarzenia w życiu św. Wincentego, a mianowicie do miłosierdzia. Pierwszy z czterech filmów – „Châtillon dzisiaj” – zabiera nas do Trivigliano we Włoszech, do domu wspólnoty „Communità in Dioalogo” (Wspólnota w Dialogu) prowadzonego przez ks. Matteo Tagliaferri CM. Drugi film – „Znak Światła” – przypomina w jak wielkim darem jest Cudowny Medalik, który Najświętsza Pani powierzyła Rodzinie Wincentyńskiej i jak ważny jest w życiu ludzi, zwłaszcza w potrzebie. Trzeci film – „Ikona Miłosierdzia” to rozważanie na temat tryptyku ikony miłosierdzia, daru Ks. Luigiego Mezzadriego dla Kurii Generalnej z okazji 400. rocznicy charyzmatu. Ostatni, czwarty film – „Dzieci – nasi nauczyciele” – jest dedykowany dziełu wielu Sióstr Miłosierdzia, które założyły i prowadzą wiele szpitali na całym świecie takich jak Szpital Bambino Gesù w Rzymie.
Wszystkie filmy będą publikowane na stronach internetowych Kurii Generalnej Zgromadzenia Misji i Rodziny Wincentyńskiej oraz prowadzonych przez nich kanałach w mediach społecznościowych. Wierzymy, że wszystkie ponownie przyciągną Waszą uwagę.
Nagrania udostepnione przez kanał YouTube/CMGlobal, pomysł serii Luigi Mezzadri, CM, produkcja i reżyseria Piotr Dziubak.
Tags: Cudowny Medalik, featured, formacja, media, Ospedale Bambino Gesù, Przełożony Generalny, Rodzina Wincentyńska, Siostry Miłosierdzia, Stanisława Jagieła, Szarytki, Tomaž Mavrič, YouTube
