web analytics

Ikona Miłosierdzia: Ze światłem w oczach • Rozważanie wideo Ks. Tomaža Mavriča CM

utworzone przez | gru 12, 2017 | 400 Rocznica, formacja, Przełożony Generalny, wideo, Wincenty a Paulo | 0 komentarzy

Trzeci film obecnej serii prezentuje ikonę św. Wincentego a Paulo w formie tryptyku, napisaną przez p. Mariolę Bicho-Zajączkowską z inpiracji ks. Luigiego Mezzadriego CM z okazji 400. rocznicy narodzin charyzmatu wincentyńskiego. Oboje w krótkich słowach wyjąśniają przyczyny jej powstania i opisują jej znaczenie:

Pisanie ikony św. Wincentego było wyzwaniem i zadaniem trudnym. Dlatego, że bardzo chciałam, żeby w trzech obrazach ująć całość misji, charyzmatu i świętości św. Wincentego – mówi Mariola Bicho Zajączkowska – On był miłością przez duże M. Taką miłością, która może być tylko darem Bożym. Chciałam, żeby ta miłość wyzierała z jego twarzy, z jego oczu, żeby każdy, kto będzie się modlił przed tą ikoną, kto będzie na nią patrzył, czuł szczególną więź ze św. Wincentym, czuł, że on patrzy na niego z miłością.

Chcieliśmy człowieka w chwale, człowieka przed obliczem Pana, człowieka rozpalonego miłością, który przekazuje głęboką radość, zdziwienie istnienia, które mówi nam, że było warto – dodaje ks. Luigi Mezzadri CM – Warto było poświęcić się, warto było wygłosić kazanie w Folleville, warto było przejść drogę do Châtillon. Ten portret powinien wędrować po całym świecie, ponieważ jest portretem, który niesie wielki ładunek, który na każdej szerokości geograficznej da poczucie charyzmatu, który jeszcze nie skończył się rodzić.

Tłumaczenie transkrypcji filmu:

Luigi Mezzadri CM:Kiedy Wincenty osiągnął podeszły wiek, osoby odpowiedzialne w Zgromadzeniu Misji zdały sobie sprawę, że konieczny jest portret.
Wezwali malarza, Simona François, aby wykonał portret. Lecz św. Wincenty był niechętny. Nie chciał poddać się temu, co po prostu uważał za kaprys próżności. Potem przywieźli tego malarza, | który potajemnie odbył kilka sesji, aby poznać i namalować świętego.

Mariola Bicho-Zajączkowska (ikonograf): Pisanie ikony św. Wincentego było wyzwaniem i zadaniem trudnym. Dlatego, że było mało czasu i dlatego, że bardzo chciałam, żeby w trzech obrazach ująć całość misji, charyzmatu i świętości św. Wincentego. To nigdy nie jest łatwe. Ale wiedziałam jedno. Św. Wincenty to była miłość przez duże M. Taka miłość, która może być tylko darem Bożym. Ta miłość się nie kończy razem śmiercią świętego czy z jego kanonizacją. Ona musi trwać. I trwa w jego dziełach. Ale chciałam, żeby ta miłość wyzierała z jego twarzy, z jego oczu, żeby każdy, kto będzie się modlił przed tą ikoną, kto będzie na nią patrzył, czuł szczególną więź ze św. Wincentym, czuł, że on patrzy na niego z miłością.

Luigi Mezzadri, CM: W wincentyńskiej tradycji ikonograficznej | widzimy człowieka w wieku ok. 80lat, starego, łysiejącego. Człowieka, który żył intensywnie i teraz czeka, aby pojawić się przed Panem. To nie było to o co pytaliśmy, to nie było to czego chcieliśmy. Zamiast tego, chcieliśmy człowieka w chwale, człowieka przed obliczem Pana, człowieka rozpalonego miłością, który przekazuje głęboką radość, zdziwienie istnienia, które mówi nam, że było warto. Warto było poświęcić się, warto było wygłosić kazanie w Folleville, warto było przejść drogę do Châtillon, warto było ciężko pracować, przemieszczać się, modlić się o pokój, warto było pomyśleć o pomocy wszystkim ubogim, było warto. To jest to, co uważam za bezcenne. Ten portret powinien wędrować po całym świecie, ponieważ jest portretem, który niesie wielki ładunek, który na każdej szerokości geograficznej da poczucie charyzmatu, który jeszcze nie skończył się rodzić.

Dostepność filmu w innych językach

Pytania do dyskusji:

Po obejrzeniu film wspólnie podyskutujmy korzystając z poniżej sugerowanych pytań:

  1. Jakie mam odczucia, kiedy patrzę na ikonę św. Wincnetego?
  2. Jakie cechy św. Wincentego cenię najbardziej?
  3. Jak mogę te cechy przenieść do mojego życia?
  4. O co poproszę dzisiaj Pana Boga przed ikoną św. Wincentego?

Cztery nowe filmy z okazji 400. rocznicy charyzmatu wincentyńskiego

W trakcie roku jubileuszowego podejmowanych było wiele inicjatyw. Jedną z nich jest znana już z poprzednich miesięcy seria krótkich filmów zainspirowana przez ks. Luigiego Mezzadriego CM i zrealizowana przez Piotra Dziubaka reżysera i producenta filmów dokumentalnych z firmy “Little Film Roma”. Przewodnia rola narratora w filmach przypadła ks. Tomazwi Mavričowi CM, Przełożonemu Generalnemu Zgroamdzenia Misji i Sióstr Miłosierdzia.

Jak przypominacie sobie w pierwszej serii znajdowały się filmy: “w drodze o ubogich”, “owinięty płaszczem Wincentego” i “sandały miłosierdzia”. Te filmy skupiały się na przedmiotach mależących do św. Wincentego pzechowywanych w domu misjonarskim w Turynie, we Włoszech. W drugiej serii znalazły się filmy powiązane z obchodami 400. rocznicy charyzmatu: “globalizacja miłosierdzia”, “twoje powołanie”, “w drodze na peryferie”.  Trzecia seria poświęcona została refleksji nad naszą duchowością i dziedzictwem: “iść do Folleville”, “moje Folleville” i “powrót do ducha”. Wszystkie filmy zostały zaplanowane tak, aby pozwolić nam poczuć się bliżej Przełożonego Generalnego, ale przede wszystkim, bliżej charyzmatu. Poprzednie filmy zostały opublikowane z napisami w ośmiu, a niektóre nawet w jedenastu językach.

Po kilku miesiącach przerwy rozpoczynamy prezentację czwartej serii filmów, które odnoszą się do drugiego najważniejszego wydarzenia w życiu św. Wincentego, a mianowicie do miłosierdzia. Pierwszy z czterech filmów – “Châtillon dzisiaj” – zabiera nas do Trivigliano we Włoszech, do domu wspólnoty “Communità in Dioalogo” (Wspólnota w Dialogu) prowadzonego przez ks. Matteo Tagliaferri CM. Drugi film – “Znak Światła” – przypomina w jak wielkim darem jest Cudowny Medalik, który Najświętsza Pani powierzyła Rodzinie Wincentyńskiej i jak ważny jest w życiu ludzi, zwłaszcza w potrzebie. Trzeci film – “Ikona Miłosierdzia” to rozważanie na temat tryptyku ikony miłosierdzia, daru Ks. Luigiego Mezzadriego dla Kurii Generalnej z okazji 400. rocznicy charyzmatu. Ostatni, czwarty film – “Dzieci – nasi nauczyciele” – jest dedykowany dziełu wielu Sióstr Miłosierdzia, które założyły i prowadzą wiele szpitali na całym świecie takich jak Szpital Bambino Gesù w Rzymie.

Wszystkie filmy będą publikowane na stronach internetowych Kurii Generalnej Zgromadzenia Misji i Rodziny Wincentyńskiej oraz prowadzonych przez nich kanałach w mediach społecznościowych. Wierzymy, że wszystkie ponownie przyciągną Waszą uwagę. 

Nagrania udostepnione przez kanał YouTube/CMGlobal, pomysł serii Luigi Mezzadri, CM, produkcja i reżyseria Piotr Dziubak.

0 komentarzy

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Rodzina Wincentyńska na rzecz bezdomności:

VinFlix
VFO

Kategorie

archiwum

Polecane wideo

Obserwuj nas na Twitterze

Pin It on Pinterest

Share This