Peregrynacja podobizny i relikwiarza św. Wincentego a Paulo

Peregrynacja podobizny i relikwiarza św. Wincentego a Paulo

Tło :

  • Z perspektywy praktyki kościelnej peregrynacja relikwii Świętych staje się doskonałą okazją do ewangelizacji i odświeżenia wiary/charyzmatu.
  • Peregrynacja stwarza nam również okazję do dzielenia się z licznymi osobami charyzmatem i naszą wincentyńską duchowością w tym z ludźmi spoza kręgu Rodziny Wincentyńskiej.
  • Peregrynacje są również źródłem powołań do życia konsekrowanego i dają nam możliwość pozyskania członków do różnych świeckich gałęzi Rodziny Wincentyńskiej.

Nasze ostatnie doświadczenia:

  • Peregrynacja podobizny i relikwiarza Świętego Wincentego a Paulo po obrzeżach spotkała się z nadzwyczajną reakcją ze strony licznych ludzi, którzy gromadzili się na modlitwę i medytację… tak, niektórzy uczestnicy doznali prawdziwych cudów.
  • Podczas peregrynacji odnotowano wiele łask i cudów (żywych znaków obecności Jezusa za wstawiennictwem Świętego Wincentego a Paulo). Ludzie, którzy otworzyli swoje serca i zawierzyli Bożej Opatrzności otrzymali więcej niż kiedykolwiek oczekiwali.

Prosimy Was abyście:

  • W drodze dialogu wspólnie jako członkowie Rodziny Wincentyńskiej rozważyli możliwość przeprowadzenia takiej peregrynacji w swoim kraju. Kontaktujcie się z Konferencją Episkopatu w swoim kraju, aby w wydarzeniu mogła uczestniczyć większa wspólnota diecezjalna;
  • podjęli decyzje o miejscach peregrynacji i upewnili się, że podobiźnie i relikwiarzowi będzie oddawana cześć w całym kraju, szczególnie na peryferiach;
  • mieli na uwadze fakt, że w planowaniu tego wydarzenia, jeżeli będzie taka możliwość, skupiali się na diecezjalnych kościołach katedralnych (jako punktach odniesienia i punkt wyjścia na peryferie, a mianowicie do zmarginalizowanych parafii). Dopiero wtedy rozpoczniemy organizowanie przybycia relikwiarza do parafii i ośrodków Rodziny Wincentyńskiej;
  • przyznali ważną rolę do odegrania we wszystkim liderom i moderatorom Rodziny;
  • podjęli próbę zaangażowania różnych grup i ruchów świeckich, aby peregrynacja nabrała prawdziwego wymiaru eklezjalnego (dotrzeć do grup z poza Rodziny Wincentyńskiej)… w tym względzie pamiętajcie o odwiedzeniu liderów różnych męskich i żeńskich zgromadzeń zakonnych, proboszczów, wikariuszy o ordynariuszy.

Należy pamiętać o tym, że jeżeli peregrynacja obejmie członków różnego rodzaju ruchów w diecezji, to więcej ludzi zostanie zaangażowanych w ten proces i umożliwi dostęp do wielu różnych obszarów i regionów kraju. Chcielibyśmy podzielić się tą wspaniałą okazją z tak wieloma ludźmi jak to jest możliwe i nie chcemy ograniczać tej peregrynacji do członków Rodziny Wincentyńskiej.

Nasze doświadczenie pokazało, że generalnie biskupi i księża są bardzo otwarci i zainteresowani uczestnictwem w takiej peregrynacji.

Ci, którzy organizowali peregrynację w swoim kraju podkreślali, że pojedyncze osoby, które najpierw były pełne obaw i wątpliwości, ale które podjęły decyzję o zorganizowaniu takiego wydarzenia były zaskoczone ogromną liczbą ludzi biorących w nim udział oraz którzy byli prawdziwie poruszeni tym doświadczeniem (poruszenie Ducha). Dosłownie niezliczone łaski i cuda ukazały się przed ich oczami a te zostały zapisane w księdze towarzyszącej peregrynacji w każdym kraju.

Dane techniczne gabloty, w której umieszczona jest podobizna i relikwiarz św. Wincentego:

  • wymiary: 200 cm (długość), 62 cm (wysokość), 80 cm (szerokość)
  • waga: ok. 40 kg
  • wymagane zasilanie oświetlenia: 220V (w pomieszczeniach) i 12V (do oświetlenia w ruchu, poza pomieszczeniami w trakcie procesji)
  • Gablota jest wykonana z aluminium i pleksiglasu z 4 odłączanymi uchwytami do przenoszenia i na procesje.
  • Zaleca się, aby gablota była transportowana drogą lądową (samochód, furgonetka, ciężarówka) a nie lotniczą.

UWAGI PRAKTYCZNE

1. Wsparcie i aprobata Rodziny Wincentyńskiej.

2. Utworzyć ekipę koordynującą odpowiedzialną za:

  • marketing / promocję,
  • przygotowanie wszystkich materiałów,
  • kontakty z biskupami itp.,
  • organizację przemieszczania się relikwii z jednego miejsca do drugiego,
  • organizację transportu relikwii do i z danego kraju,
  • organizację bezpiecznego przechowywania relikwii w danym kraju.

3. Kolejność kontaktowania się e sprawie planowania przebiegu peregrynacji:

  I kontakt – Przewodniczący miejscowej Konferencji Episkopatu

 II kontakt – Ordynariusze diecezji

III kontakt – gałęzie i centra Rodziny Wincentyńskiej.

4. Rodzina Wincentyńska musi utworzyć budżet peregrynacji, a także przeprowadzić zbiórkę pieniędzy na ten cel, które będą obejmować:

  1. koszt sprowadzenia relikwii do danego kraju/regionu,
  2. wyznaczenie pojazdu/ów do transportu relikwiarza,
  3. druk i dystrybucję materiałów promocyjnych oraz materiałów do wykorzystania w trakcie peregrynacji,
  4. wszystkie pozostałe koszty, które mogą się pojawić na poziomie lokalnym.

5. Program powinien być przygotowany w trzech fazach:

  1. przygotowanie — to, co należy zrobić, aby pomóc ludziom przy przygotowaniach do przyjęcia relikwii;
  2. samo wydarzenie peregrynacji — modlitwy, liturgia, świadectwa, itp.;
  3. po wydarzeniu — jak zaprosić ludzi do kontynuowania zbierania owoców wydarzenia.

Promocja — w uzupełnieniu tego, co zostanie zrobione w danym kraju ważne jest, aby wydarzenie zostało wypromowane w Rodzinie Wincentyńskiej.  Szczególne znaczenie będą miały świadectwa tego, jak wydarzenie wpłynęło na życie danej osoby.