W niedzielę po południu, 24 lipca 2022 r. w wieku 96 lat i 71 roku powołania zakonnego w San Sebastian (Hiszpania) zmarła SIOSTRA JUANA ELIZONDO LEIZA SM, była Przełożona Generalna Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w latach 1991-2003.

Wiadomość o jej śmierci dotknęła wspólnoty Sióstr Miłosierdzia i wiele innych ludzi na całym świecie. Kilka dni wcześniej przeszła operację stawu biodrowego. Jej organizm nie dał rady powikłaniom pooperacyjnym. Urodziła się w 1926 roku w Aranaz, w regionie Navarry w Hiszpanii. Do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia wstąpiła w 1951 roku.

Nie będzie przesadą stwierdzenie, że siostra Juana Elizondo była bez wątpienia jedną z najistotniejszych postaci – jeśli nie najistotniejszą – Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia w ostatnim trzydziestoleciu XX wieku i w pierwszych latach XXI wieku. Jej wizja Zgromadzenia, dokładne nim zarządzanie w całkowitej zgodzie z postanowieniami Soboru Watykańskiego II, przekonanie o odnowie wiernej korzeniom charyzmatu i nowym czasom, jej ujmująca osobowość oparta na prostocie i pokorze… sprawiły, że siostra Juana Elizondo stała się niezbędnym punktem odniesienia w uniwersalnej drodze Sióstr Miłosierdzia.

Siostra Juana Elizondo, mając znakomite przygotowanie wincentyńskie i teologiczne, w latach 1974-1980 pełniła funkcję Radnej Generalnej; następnie od 1986 do 1991 r. była Wizytatorką ówczesnej Prowincji San Sebastian; wreszcie w 1991 została wybrana Przełożoną Generalną. W 2003 roku, po zakończeniu posługi zamieszkała w Villa Milagrosa-Ayete, domu prowincjalnym ówczesnej prowincji San Sebastian, całkowicie oddana służbie ubogim. Pozostała w tej służbie tak długo, jak pozwalały jej na to siły i zdrowie.

Wielokrotnie osoby, które spotkały Siostrę Juanę Elizondo zawsze doceniały jej bliskość, dobry humor, wyśmienity sposób słuchania, ewangeliczną mądrość, realizm i otwartość na duchowość wincentyńską.

Na zakończenie krótki cytat z jej wystąpienia podczas Synodu na temat życia konsekrowanego w październiku 1994 roku. To są słowa, które doskonale oddają jej charakter jako autentycznej i prawdziwej Siostry Miłosierdzia, służebnicy ubogich:

“Ważne jest skrócenie odległości, abyśmy byli bliżej ubogich i aby nie mieli trudności z podejściem do nas. Możemy tworzyć dystanse poprzez nasze postawy, nasze struktury, nasz sposób życia? Zgodność z naszym powołaniem wymaga, abyśmy zrobili wszystko, co w naszej mocy, aby usunąć przeszkody, które utrudniają nam poruszanie się po drodze zbliżania się do ubogich”.

na podstawie publikacji ks. Celestino Fernándeza CM w portalu
http://misionerospaules.org