Ks. Tomaž Mavrič CM, następca św. Wincentego kieruje do nas poniższe rozważanie na święto Matki Bożej od Cudownego Medalika. Pierwotnie było ono adresowane do członków MiSeVi, ale ostatecznie dzieli się nim z całą Rodziną Wincentyńską.

Nowenna przygotowała nas do obchodów święta Matki Bożej Objawiającej Cudowny Medalik. Te dziewięć dni pomogło nam skupić nasze serca na Maryi, myśleć o niej, jej osobie i jej misji. Im bardziej jesteśmy przygotowani do świętowania, tym obfitsze owoce otrzymamy.

Jedna z cech opisujących w szczególny sposób Matkę Bożą od Cudownego medalika to taka, że jest NIEPOKALANĄ MISJONARKĄ. Byłem świadkiem tego świadkiem przez lata, w których byłem misjonarzem w Wice-Prowincji Św. Cyryla i Metodego, która składa się z trzech krajów: Rosji, Białorusi i Ukrainy.

Na Ukrainie Stowarzyszenie Cudownego Medalika rozwija się, a w Rosji zaczęło działalność dwa lata temu. Obecnie pierwsze kroki są stawiane na Białorusi. Jednakże podróż Matki Bożej od Cudownego Medalika po tej części świata nie rozpoczęła się dopiero wraz z rozwojem Stowarzyszenia Cudownego Medalika lecz znacznie wcześniej, w czasach Związku Radzieckiego, a nawet jeszcze wcześniej, kiedy to Maryja Dziewica odwiedziła tysiące ludzi dzięki misjonarzom, którym przynosiła pocieszenie, wsparcie duchowe i cielesne.

Matka Boża od Cudownego medalika wyróżnia się w szczególny sposób. Charakteryzuje ją dar otrzymany od Jezusa. Przez Jezusa Maryja została posłana to całej ludzkości, do każdego z nas. Jezus posłał Maryję z misją na cały świat, która zakończy się na końcu czasów. W każdym znaczeniu tego słowa Maryja jest MISJONARKĄ!

Powierzając Maryi Matce rolę misjonarki Jezus przekazał dar “otwierania drzwi” do serc całkowicie zamkniętych na dialog, wsparcie, bliskość z Jezusem i jego łaską. Serc zranionych agonią wewnętrznego i fizycznego bólu, który nie może znaleźć ujścia z ich życia. Serc zimnych w stosunku do wszystkiego co duchowe u potrzebujących braci i sióstr. Posiadając ten dar „otwierania drzwi” Matka Boża od Cudownego Medalika posiada więcej niż ktokolwiek. Posiada zdolność docierania do serc na wszystkich rubieżach świata, do których żadna inna osoba nie ma dostępu. Niezliczone przykłady potwierdzają ten stan rzeczy.

Wziąść ze sobą Cudowny Medalik, aby podarować go innym ludziom, którzy przyjmą go i zaufają jego wstawiennictwu to przyjąć na siebie role misjonarza, który w imię Jezusa odwiedza ich aby pomóc, wesprzeć, poprowadzić, nawrócić i uzdrowić. W ten sposób pomagamy Maryi Dziewicy dotrzeć do ludzkich serc otwierając drzwi, do których tylko ona ma klucze.

Jakąż radość i moc daje nam ta wiedza, że jesteśmy uprzywilejowani posiadaniem tego dziedzictwa dla świata. Rodzina Wincentyńska jest powołana do uczestnictwa w misji Jezusa ponieważ w Matce Bożej od Cudownego Medalika mamy naszą istotną współpracownicę i nasze wsparcie, naszą przewodniczkę, nasz wzór misjonarza.

Zawsze nośmy ze sobą Cudowny Medalik, abyśmy nigdy nie byli od niego oddzieleni.

Zaufajmy jej pomocy.

Zaufajmy jej roli jako misjonarki.

Zaufajmy jej matczynej, bezwarunkowej miłości do nas bezgranicznie.

Tomaž Mavrič CM
Przełożony Generalny