web analytics

List Prefekta Kongregacji ds. Duchowieństwa do kapłanów na Rok Kapłański

utworzone przez | cze 15, 2009 | Kościół, listy, okólniki, Stolica Apostolska | 0 komentarzy

logo-ann-sac_300x400_sepia Rozpoczęty 19 czerwca 2009,  w XV Światowym Dniu Modlitw o Świętość Kapłanów (ustanowionym przez Jana Pawła II w 1995) Rok Kapłański zakończy się na Placu św. Piotra 19 czerwca 2010, który będzie Światowym Dniem Kapłanów.

3 kwietnia 2009, Prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa, kard. Cláudio Hummes wystosował list do wszystkich kapłanów diecezjalnych i zakonnych na świecie.  Poniżej zamieszczamy treść Listu na Rok Kapłański w języku polskim.

♦◊ ♦◊ ♦◊ ♦◊ ♦◊ ♦◊

Drodzy kapłani,

Zbliża się Rok Kapłański ogłoszony przez naszego umiłowanego papieża Benedykta XVI dla uczczenia 150. rocznicy śmierci Proboszcz z Ars, św. Jana Marii Vianneya. Ojciec Święty zainauguruje go 19 czerwca, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, który jest jednocześnie światowym dniem modlitw o uświęcenie kapłanów. Ogłoszenie Roku Kapłańskiego zostało bardzo ciepło przejęte, szczególnie wśród samych kapłanów. Każdy z nich pragnie zaangażować się z determinacją, przekonaniem i gorliwością tak aby był to rok bogato przeżywany – w diecezjach, parafiach i lokalnych wspólnotach – z czułym udziałem katolików, którzy bez wątpienia kochają swoich kapłanów i chcą widzieć ich szczęśliwych, świętych i radosnych w trakcie ich codziennej posługi apostolskiej.

Musi to być rok spojrzenia zarówno pozytywnego jak i skierowanego w przyszłość, w którym Kościół powie przede wszystkim kapłanom, ale także wszystkim wiernym i szerszemu społeczeństwu w środkach masowego przekazu, że jest dumny ze swoich kapłanów, kocha ich, honoruje i podziwia oraz z wdzięcznością uznaje ich pracę duszpasterską i świadectwo ich życia. Prawdę mówiąc kapłani są ważni nie tylko ze względu na to co robią, ale także z racji tego kim są.

Smutne, ale prawdziwe jest, że obecnie niektórych kapłanów przedstawia się jako zamieszanych w niefortunne i głęboko problematyczne sytuacje. Sprawy te muszą koniecznie być zbadane, poddane procesom sądowym a stosowne kary wymierzone. Jednakże, jest także ważne by mieć na uwadze, iż to dotyczy bardzo małej części duchowieństwa. Przeważająca większość kapłanów to ludzie wielkiej, osobistej prawości, oddani świętej posłudze; ludzie modlitwy i pasterskiego miłosierdzia, którzy poświęcają całe życie wypełnieniu swojego powołania i misji, często przez wielką ofiarę osobistą, ale zawsze z prawdziwą miłością do Jezusa Chrystusa, Kościoła i ludzi, solidarnie z ubogimi i cierpiącymi. Z tych powodów Kościół dumny jest ze swoich kapłanów gdziekolwiek można ich znaleźć.

Niech ten rok stanie się okazją do okresu intensywnego zrozumienia tożsamości kapłańskiej, teologii katolickiego kapłaństwa i nadzwyczajnego znaczenia powołania i misji kapłanów w Kościele i społeczeństwie. Wymagać to będzie sposobności do studium, dni skupienia, ćwiczeń duchowych skupionych na Kapłaństwie, konferencji i seminariów teologicznych w kościelnych uczelniach, badań naukowych i publikacji.

W swoim przemówieniu, 16 marca, w trakcie Plenarnego Zgromadzenia Kongregacji ds. Duchowieństwa, Ojciec Święty ogłaszając    Rok Kapłański powiedział, że celem tego Roku jest “wspieranie kapłanów w dążeniu do duchowej doskonałości od której, przede wszystkim, zależy skuteczność ich posługi.” Z tego powodu, w bardzo wyjatkowy sposób, musi to być rok modlitwy kapłanów, z kapłanami i dla kapłanów, rok odnowy duchowości prezbiteratu i każdego z kapłanów. Z tej perspektywy Eucharystia jest sercem duchowości kapłańskiej. Dlatego adoracja eucharystyczna w intencji uświęcenia kapłanów oraz duchowe macierzyństwo zakonnic, kobiet konsekrowanych i świeckich wobec kapłanów mogłaby, jak to jakiś czas temu zaproponowała Kongregacja ds. Duchowieństwa, dalej się rozwijać i, z pewnością, przynosić owoce uświęcenia.

Niech będzie to także rok, w którym rozpatrywane będą szczegółowe okoliczności i warunki egzystencji materialnej duchownych, jakoże czasem, w wielu częściach świata, żyją oni w warunkach wielkiej biedy i niewygody.

Niech będzie to również rok obchodów religijnych i publicznych, które – w lokalnych wspólnotach katolickich – doprowadzą wiernych do modlitwy, medytacji, nabożeństwa oraz okazania zasłużonego uznania swoim kapłanom. We wspólnotach Kościoła nabożeństwo jest bardzo serdecznym wydarzeniem, które wyraża i wzmaga radość chrześcijańską, radość wypływającą z przekonania, że Bóg kocha nas i świętuje razem z nami. Dlatego niech będzie to okazja do zbudowania komunii i przyjaźni pomiędzy kapłanami i powierzonymi ich opiece wspólnotami.

Można by wspomnieć o innych aspektach i inicjatywach, które wzbogaciłyby Rok Kapłański, lecz odwołujemy się do pomysłowości  wiernych we wspólnotach lokalnych. Dlatego byłoby dobrze, gdyby każda diecezja i każda parafia, i każda wspólnota lokalna, przy najbliższej okazji, opracowała efektywny program obchodów tego wyjątkowego Roku. Oczywiście byłoby ważne, aby rozpocząć ten Rok jakimś doniosłym wydarzeniem. Następnie, 19 czerwca, tego samego dnia, kiedy Ojciec Święty inauguruje w Rzymie Rok Kapłański, Kościoły lokalne są zaproszone do uczestnictwa w otwarciu tego Roku w jakimś akcie liturgicznym i przez uroczystość. Ci, którzy mają taką możliwość niech na pewno przybędą do Rzymu na inaugurację, aby zamanifestować w ten sposób swoje własne uczestnictwo w tej radosnej inicjatywie Papieża.

Bez wątpienia Bóg pobłogosławi to przedsięwzięcie, a Niepokalana Dziewica Maryja, Królowa kapłanów, drodzy kapłani, wstawi się za każdego z was.

Cláudio Cardinal Hummes
Arcybiskup Emeryt São Paulo
Prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa

(tłumaczenie własne z angielskiego za portalem www.clerus.org)

0 komentarzy

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Rodzina Wincentyńska na rzecz bezdomności:

VinFlix
VFO

Kategorie

archiwum

Polecane wideo

Obserwuj nas na Twitterze

Pin It on Pinterest

Share This